شناسایی سویههای استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین با مقایسه روش های دیسک دیفیوژن اگزاسیلین، سفوکسیتین و PCR ژن mecA

شناسایی سویههای استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین با مقایسه روش های دیسک دیفیوژن اگزاسیلین، سفوکسیتین و PCR ژن mecA چکیده سابقه و هدف: سویههای استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین MRSA تهدیدی جدی در عفونتهای بیمارستانی به شمار می آیند. در تشخیص آنها روش PCR هزینه بر می باشد ولی روش انتشار دیسک، روشی ساده و ارزان بوده و دارای اختصاصیت بالایی می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی روش دیسک دیفیوژن با استفاده از دیسک های سفوکسیتین و اگزاسیلین و مقایسه آن با روش PCR برای شناسایی ژن mecA بوده است. مواد و روش ها: دراین مطالعه 150 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه بالینی پوست بیماران و کارکنان بیمارستانهای شهر قم جمع آوری شد. سپس مقاومت به متی سیلین با روش های انتشار دیسک اگزاسیلین و سفوکسیتین تشخیص داده شد و با استفاده از روش PCR ژن mecA در جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس شناسایی گردید و داده های دو روش مقایسه شدند. نتایج: در روش دیسک دیفیوژن اگزاسیلین 33 درصد و در روش دیسک سفوکسیتین 28 درصد ایزوله ها مقاوم به متی سیلین بودند. روش دیسک اگزاسیلین در مقایسه با دیسک سفوکسیتین در 14 درصد دارای جواب کاذب (مقاومت کاذب به متی سیلین) در شناسایی سویه MRSA بوده است. نتیجه گیری: در آزمایشگاه هایی که روش مولکولی به عنوان روش معمول در تشخیص MRSA استفاده نمی شود روش دیسک سفوکسیتین به عنوان روشی ساده و کم هزینه می تواند جانشینی مطلوب برای شناسایی ایزوله های مقاوم به متی سیلین باشد. واژه های کلیدی: MRSA، سفوکسیتین، اگزاسیلین، mecA

Keywords:

استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین , سفوکسیتین , اگزاسیلین , mecA