CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

مقایسه آزمایشگاهی اثر ضدپوسیدگی عصاره پلی فنول چای سبز با دهانشویه فلوراید 05/0%، کلرهگزیدین 2/0% و ترکیب فلوراید-کلرهگزیدین

عنوان مقاله: مقایسه آزمایشگاهی اثر ضدپوسیدگی عصاره پلی فنول چای سبز با دهانشویه فلوراید 05/0%، کلرهگزیدین 2/0% و ترکیب فلوراید-کلرهگزیدین
شناسه ملی مقاله: JR_JMDS-36-4_006
منتشر شده در شماره 4 دوره 36 فصل در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:

لقمان رضائی صوفی - استادیار گروه ترمیمی و زیبایی، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
نسرین رفیعیان - استادیار گروه بیماری های دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
مینا جزایری - استادیار گروه بیماری های دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
حمیدرضا عبدالصمدی - دانشیار بیماری های دهان، فک و صورت، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان

خلاصه مقاله:
مقدمه: دهانشویه ها در کنار سایر روش های پیشگیری از پوسیدگی در کاهش پوسیدگی نقش مهمی دارند. هدف از انجام این مطالعه مقایسه آزمایشگاهی اثر ضدپوسیدگی عصاره پلی فنول چای سبز با دهانشویه فلوراید 05/0%، کلرهگزیدین2/0% و ترکیب فلوراید-کلرهگزیدین بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی، 50 دندان پره مولر به صورت جداگانه در لوله های آزمایش حاوی محیط پوسیدگی زا (استرپتوکوک موتانس، لاکتوباسیل و 3 میلی لیتر محلول سوکروز 20%) قرار گرفتند. هر کدام از لوله های حاوی دندان به صورت اتفاقی بر حسب نوع دهانشویه در 5 گروه آزمایشی (10=n) شامل نرمال سالین، محلول10% پلی فنول چای سبز، فلوراید 05/0%، کلرهگزیدین 2/0% و محلول کلر هگزیدین-فلوراید قرار گرفتند و هر 24 ساعت یک بار با 5 میلی لیتر از دهانشویه مربوطه شستشو داده شدند. بعد از 21 روز، عمق پوسیدگی هر دندان با استفاده از میکروسکوپ نوری پلاریزه اندازه گیری گردید. تحلیل آماری داده ها به وسیله نرم افزار SPSS با ویرایش 13 و آزمون های کولموگرو اسمیرنو، آنالیز واریانس یک سویه و توکی در سطح معنی داری 05/0 انجام شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار عمق پوسیدگی در گروه های اول تا پنجم به ترتیب43/16±194، 94/17±175، 34/9±142، 27/13±155 و 57/8±144 میکرومتر بود. آزمون واریانس یک طرفه نشان داد که گروه ها با هم اختلاف معنی داری دارند (001/0P<). تست توکی نشان داد که هرچند عمق پوسیدگی در گروه های 1 و 2 تفاوت معنی داری نداشت (205/0=P) ولیکن به صورت معنی داری بیشتر از گروه های 3 تا 5 بود (001/0> P). عمق پوسیدگی در گروه های 3، 4 و 5 نیز تفاوت معنی داری نشان نداد. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه محلول فلوراید-کلرهگزیدین بیشترین اثر ضدپوسیدگی را داشت. از آنجا که اثر ضدپوسیدگی زایی چای سبز تفاوت معنی داری با نرمال سالین نداشت و همچنین به صورت معنی داری کمتر از دهانشویه های کلرهگزیدین و فلوراید بود استفاده از آن به عنوان دهانشویه نیاز به مطالعات بیشتری دارد.

کلمات کلیدی:
پوسیدگی دندان, چای سبز, فلوراید, کلرهگزیدین, دهانشویه

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/945302/