زهره هدایتی - دانشیار گروه ارتودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
شعله شهیدی - دانشیار گروه رادیولوژی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
ساسان رسایی - دستیار تخصصی گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز

مقدمه: در سالیان اخیر ارتودنسی به سمت استفاده از تکنولوژی دیجیتال حرکت کرده است. هدف مطالعه حاضر، ارزیابی دقت اندازه گیری های سفالومتریک بدست آمده با نرم افزار تریسینگ سفالومتری در مقایسه با روش تریسینگ دستی جهت تعیین روش دقیق تر و مفیدتر بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی نمونه های مورد استفاده شامل تصاویر رادیوگرافی سفالومتری جانبی دیجیتال و معمولی 30 بیمار بود که با روشSandwich  تهیه شدند. در این  روش برای هر بیمار یک فیلم رادیوگرافی و یک تصویر دیجیتال همزمان به دست می آید. 15 لندمارک سفالومتریک و 10 اندازه گیری زاویه ای و خطی در هر دو روش دیجیتال و دستی محاسبه و مورد مقایسه قرار گرفتند. خطای اندازه گیری برای هر روش با تکرار تریسینگ 15 سفالومتری از بین 30 سفالومتری اولیه، با استفاده از ضریب همبستگی Pearson محاسبه شد. برای مقایسه دو روش از Paired t test استفاده گردید . یافته ها: نتایج بدست آمده نشان دادند که اختلاف بین دو روش برای اندازه گیری SNA و U1-L1 و Wit’s از لحاظ آماری معنی دار بودند (05/0P<). در محاسبه خطا، تغییرات در اندازه گیری های دیجیتال اندکی بیشتر از روش دستی بود. نتیجه گیری: بطور کلی هر دو روش نتایج کلینیکی مشابهی را در اختیار ما قرار می دهند. بنابراین سفالومتری دیجیتال می تواند انتخاب قابل اعتمادتری به عنوان یک وسیله تشخیصی متداول به دلیل مزایایی که نسبت به تصاویر معمولی از قبیل کاهش اشعه دریافتی بیمار، حذف مراحل ظهور و ثبوت و مواد شیمیایی و نیز ذخیره، پردازش و ارتقاء کیفیت تصاویر دیجیتال توسط کامپیوتر را دارد باشد.

سفالومتری دیجیتال, روش ساندویج, تریسینگ دستی, سفالومتری جانبی