رابطه انطباق پذیری شغلی با شایستگی های حرفه ای کارکنان حوزه ستادی معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

زمینه و هدف: یکی از مولفه های مهم جهت افزایش شایستگی های حرفه ای کارکنان، بهبود انطباق پذیری شغلی می باشد. با توجه به اهمیت انطباق پذیری شغلی و شایستگی های حرفه ای کارکنان در بهبود کیفیت خدمت، سازمان ها تلاش می کنند که کارکنان خود را به منظور ارایه خدمات با کیفی تر، توانمند سازند و سطح شایستگی حرفه ای آنان را در عمل ارتقا بخشند، از این رو، هدف این مطالعه تعیین رابطه انطباق پذیری شغلی با شایستگی های حرفه ای کارکنان حوزه ستادی معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بوده است. روش بررسی: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی و کاربردی بود که در سال 1397 انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش کارکنان شاغل در معاونت آموزشی وزارت بهداشت و حجم نمونه با توجه به جدول مورگان 169 نفر بود. در این پژوهش از پرسشنامه انطباق پذیری شغلی ساویکاس و پورفلی (2012) و پرسشنامه پژوهشگرساخته شایستگی های حرفه ای کارکنان استفاده شد. یافته ها: میانگین بعد نگرش بیش از میانگین ابعاد دیگر شایستگی حرفه ای کارکنان و میانگین بعد دغدغه شغلی بیش از میانگین ابعاد دیگر انطباق پذیری شغلی کارکنان مورد مطالعه بود و ارتباط بین متغیر انطباق پذیری شغلی و ابعاد آن شامل کنترل شغلی، کنجکاوی شغلی و اعتماد شغلی با متغیر شایستگی های حرفه ای کارکنان از لحاظ آماری معنی دار می باشد. نتیجه گیری: بنابراین با توجه به نتایج این پژوهش و تاثیر انطباق پذیری شغلی بر شایستگی کارکنان مورد مطالعه که در این پژوهش بیش از متوسط ارزیابی شده است، لازم است مدیریت بر انطباق پذیری شغلی کارکنان تاکید نمایند تا از مزایای آنها در بهبود شایستگی های حرفه ای کارکنان بهره مند شود.

Keywords:

انطباق پذیری شغلی , شایستگی های حرفه ای کارکنان , وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی