بررسی برخی از علل زوال چنار در شهر تهران

درخت چنار از درختان پهن برگ و خزان کننده است که به طور گسترده ای در فضای سبز شهر تهران کاشته شده است و هرسال تعداد زیادی از این درختان دچار زوال میشود. استرسهای غیر زیستی مانند pH و EC بالای خاک و کمبود مواد غذایی قابل جذب به خصوص ریزمغذی ها ازجمله عوامل زوال درختان چنار است. جهت شناسایی استرسها و عوامل زیستی در طی سالهای 1398-1396 از ریشه ها و سرشاخه های درختان با علائم زوال و سر خشکیدگی نمونه برداری انجام شد. قطعات نمونهبرداری شده به قطعات یک در یک سانتیمتری بریده شده و پس از شستشو با محلول هیپوکلریت سدیم %10 ضدعفونی سطحی انجام شد و پس از سه بار شستشو با آب مقطر استریل بر روی کاغذ صافی خشک گردند. سپس قطعات در ظروف کشت حاوی محیط آب- آگار کشت داده شدند و به مدت یک هفته در انکوباتور با دمای 25 C نگهداری شدند. پس از رشد قارچها به محیط غذایی عصاره سیب زمینی با آگار و قند (PDA) انتقال داده شدند تا اسپوردهی انجام شود. قارچهای Cytospora، Alternaria، Penicillium، Neofusiccum از سرشاخه ها و شاخه ها و از ریشه ها نیز قارچ Fusarium جداسازی شد. از کلیدهای شناسایی معتبر مانند Gerlach and Nirenberg (1998)، Sutton and Dyko(1980)برای شناسایی در حد گونه استفاده شد. از شاخه های بریده شده سالم چنار برای آزمون بیماریزایی عوامل قارچی هوایی و از نهالهای یکساله چنار برای اثبات بیماریزایی عوامل خاکزی استفاده شد. از عوامل جداسازی شده از سرشاخه ها، قارچهای Cytospora spp. دارای پرگنه سفیدرنگ، پیکنید و کنیدی های شفاف و تک سلولی بود و Neofusicoccum mangiferae با پرگنه سبز زیتونی تیره و آرتروکنیدیوم تیره رنگ، تکسلولی کروی تا بیضی شکل نمود، ایجاد شانکر بر روی شاخه ها نمودند و قارچ Fusarium solani که دارای میسلیومهای سفید تا کرم رنگ و ماکروکنیدی خمیده دارای 3 تا 4 دیواره و میکروکنیدی کروی و تخم مرغی بود، ایجاد پژمردگی در گیاهچه ها نمود و پس از جداسازی عوامل از بافت مایهزنی شده، بیماریزایی آنها اثبات شد.