بررسی کاربرد فناوری سلامت همراه در درمان و مدیریت دارویی بیماران سرطانی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 567

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

THPC02_127

تاریخ نمایه سازی: 24 مهر 1398

Abstract:

مقدمه: طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی تعداد موارد ابتلا به سرطان در جهان، سالانه به بیش از 14 میلیون نفر رسیده است. اگرچه سرطان قابل کنترل و درمان است اما در بیشتر موارد نیاز به مراقبت طولانی مدت و پرهزینه دارد که می تواند بر درمان و پایبندی دارویی اثر بگذارد. در این مطالعه کاربرد فناوری سلامت همراه، در درمان و مدیریت دارویی بیماران مبتلابه سرطان موردبررسی قرارگرفته است.روش کار: این پژوهش، مطالعه ای مروری است که با جستجو در منابع علمی ازجمله Pubmed، Scopus، Embse، web of science و جستجوی پیشرفته در google در سال های 2010 تا 2019 صورت گرفته است. درمجموع 522 مقاله بررسی گردید که از این تعداد 130 مقاله انگلیسی در این پژوهش استفاده شد.یافته ها: از 130 مقاله 37% مربوط به آمریکا، 25% اروپا، 17% استرالیا، 13% آسیا و 7% آفریقا بودند و سرطان پستان، دهانه رحم، پروستات، تخمدان، خون، دهان و دستگاه گوارش بیشترین فراوانی را به ترتیب داشتند. بیشتر مقالات از نوع کار آزمایی بالینی با نمونه های کوچک بودند و مقالات توصیفی، مقطعی و mix method در رتبه های بعدی قرار داشتند. مقالات مروری و مرور نظام مند نیز بررسی شدند که به جامعیت نتیجه کمک کردند. برنامه های تلفن همراه برای جمعیت های سالمندان، کودکان، اطفال وزنان به صورت ویژه طراحی شده بودند. این فناوری جهت مدیریت درد، پایش شیمی درمانی، مشاوره تغذیه و مشاوره ژنتیک، افزایش آگاهی و مدیریت فعالیت بدنی منظم، افزایش آگاهی و توانمندسازی بیماران و افزایش ارتباط بیمار با ارائه دهندگان مراقبت سلامت، مدیریت و پایش میزان پایبندی به مصرف دارو و تعیین قرار ملاقات استفاده شده بود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که استفاده از سلامت همراه در انواع مختلف سرطان و با اهداف گوناگون برای جوامع مختلف مفید و میزان رضایت مندی قابل قبولی دارد. این فناوری در کشورهای توسعه یافته به صورت نرم افزار های مختلف و جمع آوری داده های بالینی بیماران و طراحی سامانه های تصمیم یار و در کشورهای درحال توسعه به صورت پیام متنی و تماس تلفنی جهت یادآوری و افزایش انگیزه کاربرد دارد. این فناوری علاوه بااینکه موجب بهبود ارتباط بیمار و گروه ارائه دهنده مراقبت می شود به صورت ویژه در خود مراقبتی بیماران موثر است.

Authors

مرضیه معراجی

دکترای مدیریت اطلاعات بهداشتی درمانی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

سانازسادات محمودیان

کارشناس ارشد مدارک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

هانیه بامری

دانشجو کارشناسی ارشد فناوری اطلاعات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.