پریسا سیمانی

این پژوهش با هدف ادراک کارکنان سطح سازمانی در حالت آمادگی فوری و ارائه آموزش در ارتباط با برنامه ریزی اضطراری در محل کار یکی از بیمارستان های شهر کرمانشاه صورت گرفت. این پژوهش شامل یک فرضیه اصلی و دو فرضیه فرعی بود. روش انجام پژوهش توصیفی به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کارکنان یکی از بیمارستان های شهر کرمانشاه بود. تعداد جامعه آماری این پژوهش 150نفر و تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 108 نفر محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS انجام شد. که برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، مشاهده شد که بین ادراک کارکنان سطح سازمانی در حالت آمادگی فوری و ارائه آموزش با برنامه ریزی اضطراری در محل کار رابطه معناداری وجود داشت. همچنین بین عملکرد کارکنان سطح سازمانی در حالت آمادگی فوری و ارائه آموزش با برنامه ریزی اضطراری در محل کار رابطه معناداری وجود داشت و بین دانش کارکنان سطح سازمانی در حالت آمادگی فوری و ارائه آموزش با برنامه ریزی اضطراری در محل کار رابطه معناداری وجود داشت.

ادراک کارکنان، سطح سازمانی، آمادگی فوری، برنامه ریزی اضطراری