بررسی رابطه بین مدیریت دانش با نوآوری و بهبود بهره وری در شرکت های تعاونی

امروزه سازمان ها و شرکت ها دریافته اند که عمر آنها تداوم نخواهد یافت مگر اینکه یک راهبرد برای مدیریت و ارزش گذاری دانش سازمان خود داشته باشند. از عناصر جلو برنده مدیریت دانش، فرهنگ سازمانی متکی بر نوآوری بر بهبود بهره وری است. هدف از این پژوهش تعیین رابطه بین مدیریت دانش با نوآوری و بهبود بهره وری در بین اعضای شرکت های تعاونی بود. این پژوهش یک مطالعه ی مقطعی از نوع توصیفی– تحلیلی بود که بر روی 245 نفر از کارکنان شرکت های تعاونی واردکننده و پخش کننده مواد شیمیایی و کشاورزی (کودهای اورگانیک) شهر صنعتی البرز استان قزوین در سال 98-1397 انجام شد. جهت جمع آوری اطلاعات از فرم اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه استاندارد مدیریت دانش کنراد و نیومن، پرسشنامه بهره وری هرسی و گلداسمیت (1981) استفاده گردید و نوآوری سازمانی توسط معیارهای چان و هامبریک (1995)، سنجیده شد. داده ها در نرم افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی، آزمونی تی تست، آنالیز واریانس و همبستگی پیرسون در سطح کمتر از 0/05 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین مدیریت دانش با نوآوری و بهبود بهره وری از نظر آماری رابطه ی معناداری وجود دارد که این ارتباط نشان دهنده ی تاثیرپذیری بیشتر بهبود بهره وری نسبت به نوآوری سازمانی از متغیر مدیریت دانش بود. همچنین نتایج نشان داد با بهبود مدیریت دانش، نوآوری و بهره وری نیز افزایش می یابد. بنابراین سیاست گذاران، رهبران و مدیران شرکت های تعاونی باید در جهت ایجاد نظام مدیریت دانش بکوشند تا بدینوسیله موجب ایجاد نوآوری و بهبود بهروی در شرکت خود گردند و در نهایت کارایی اثر بخشی عملکرد شرکت نیز ارتقاء یابد.

Keywords:

مدیریت دانش , نوآوری , بهبود بهره وری , شرکت تعاونی