ابراهیم رضی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی کاشان، گروه داخلی
خلیل انصارین - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی تبریز، گروه داخلی

سابقه و هدف: با توجه به بروز تغییرات اشباع اکسیژن شریانی در اقدامات تشخیصی و درمانی به خصوص هنگام برونکوسکوپی و گزارشات ضد و نقیض درمورد شیوع آن و به منظور تعیین اشباع اکسیژن شریانی عبور ((Spo(2) برونکوسکوپ از قسمت های مختلف دستگاه تنفسی، این تحقیق در بیماران بستری و سرپایی مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی تبریز سال 1373 انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی روی 200 نفر کاندید برونکوسکوپی صورت پذیرفت. خصوصیات سن، جنس، علت مراجعه، نوع بیماری قلبی و ریوی بررسی و در مراحل مختلف برونکوسکوپی: قبل و بعد از تجویز اکسیژن، هنگام ریختن گزیلوکایین روی طناب های صوتی، عبور برونکوسکوپ از تراشه و تنه اصلی برونش راست و چپ، هنگام شستشو و بیوپسی برونش، هنگام سرفه کردن و پایان سرفه کردن و در مرحله پایان به عنوان برونکوسکوپی میزان کاهش بیشتر از 5 درصد (SPo(2 سقوط تلقی گردید.یافته ها: از 200 نفر مورد بررسی، در 79 نفر (39/5 درصد)، در (SPo(2 سقوط کرد که در 31 نفر (15/5 درصد) میزان سقوط بیشتر از 10 درصد و جمعا تعداد و رویدادهای سقوط (SPo(2 طی مراحل مختلف برونکوسکوپی 165 مورد بود که در مراحل پایانی برونکوسکوپی و شستشوی برونش، هنگام عبور از تنه اصلی برونش راست و بیوپسی بیشتر مشاهده شد. میزان هم بستگی بین اتلکتازی با سقوط (SPo(2 برابر با 0/24، بین مصرف سیگار با سقوط (SPo(2 برابر با 17 درصد و بین (SPo(2 با بروز آریتمی نیز 0/25 بود.نتیجه گیری: با توجه به بروز نسبتا بالای سقوط (SPo(2 در طی مراحل مختلف برونکوسکوپی توصیه می گردد که قبل از شروع آن اکسیژن تجویز گردد و تغییرات اشباع اکسیژن شریانی با پالس اکسی متری درحین برونکوسکوپی ارزیابی گردد و نیز تحقیقات تحلیلی جهت تعیین نقش اتلکتازی و مصرف سیگار در بروز و سقوط (SPo(2 تحقیقات تجربی بعدی در این زمینه توصیه می شود.

برونکوسکوپی، پالس اکسی متری، اشباع اکسیژن شریانی