بررسی میزان کم خونی و کم خونی فقر آهن در استان لرستان طی سال 1377

سابقه وهدف: کم خونی فقر آهن مهم ترین اختلال تغذیه ای با عوارض شناخته شده می باشد. شیوع متفاوت آن و نیز عدم بررسی وضعیت آن در استان لرستان موجب گردید تا این تحقیق به منظور تعیین شیوع کم خونی و کم خونی فقر آهن در کودکان کمتر از 5 سال استان لرستان در سال 1377 انجام گیرد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش توصیفی (Descriptive) بر روی تعداد 1225 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای صورت پذیرفت و هموگلوبین کمتر از 11 به عنوان کم خونی و فریتین سرم کمتر از 12 میکروگرم در لیتر به عنوان کم خونی فقر آهن منظور و نقش عوامل وسن وسابقه ابتلا به بیماری های انگلی در بروز کم خونی در نمونه های مورد بررسی تعیین و فاصله اطمینان آن با احتمال 95 درصد در کودکان کمتر از 5 سال استان لرستان برآورد شد. یافته ها: تعداد 97 نمونه، حاضر به همکاری نگردیدند. از 1128 نمونه مورد بررسی، میزان هموگلوبین 1/4±12/2 گرم در دسی لیتر، شیوع کم خونی 31/6 درصد و شیوع کم خونی فقر آهن 26/5 درصد بود. در 84 درصد افراد مبتلا به کم خونی، کم خونی فقر آهن وجود داشت. بیشترین کم خونی فقر آهن در سنین 6 تا 18 ماه مشاهده گردید. سابقه ابتلا به بیماری انگلی در 75/3 درصد کودکان و جود داشته و میزان کم خونی فقر آهن در این کودکان بیشتر از کودکان بدون سابقه بود.نتیجه گیری: کم خونی و کم خونی فقر آهن در استان لرستان جدی می باشد و از هر سه کودک یک نفر مبتلا به کم خونی هستند. تحقیقات بیشتر برای شناخت عامل یا عوامل اصلی و نیز تحقیقات تجربی برای شناخت بهترین راه مبارزه با این عارضه را توصیه می نماید.

Keywords:

کم خونی , کم خونی فقر آهن , کودکان کمتر از 5 سال , لرستان