علی عبداللهی - دانشگاه علوم پزشکی تهران، بیمارستان فارابی
محمدرضا منصوری - دانشگاه علوم پزشکی تهران، بیمارستان فارابی
ناصر ولایی - دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

سابقه و هدف: با توجه به شیوع و روند رو به افزایش تروما و عدم اطلاع دقیق از وضعیت آن و نظر به تناقض های موجود در مورد خصوصیات بیماری و بیماران، این تحقیق بر روی مراجعه کنندگان به بیمارستان فارابی در سال 1377 انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق حاضر با روش توصیفی و با نمونه گیری روش مستمر صورت پذیرفت. بیمارانی که با تشخیص قطعی تروما در بیمارستان بستری شده بودند بررسی و خصوصیات فردی و وضعیت بیماری از نظر عامل ضربه، نوع تروما، نوع ضایعه ایجاد شده و دید متعاقب تروما ثبت، طبقه بندی و با آمار توصیفی ارایه شد.یافته ها: در 150 بیمار مورد بررسی، شیوع موارد بستری ناشی از تروما 3/2 درصد بود. بیماران در سنین 14/5±16/3 با محدوده سنی 3 ماه تا 70سال و نسبت جنسی 2/7 مرد به 1 زن بودند. مهم ترین عوامل تروما به ترتیب، سنگ (14 درصد)، چوب (13/3درصد) و چاقو (8/7 درصد) بود و بیشترین نوع ضایعات ایجاد شده پارگی قرنیه با (77/3 درصد)، پارگی اسکلرا ( 30درصد)، هایفما ( 28 درصد)، کاتاراکت تروماتیک (25/3 درصد) و پرولاپس ایریس (25/3 درصد) می باشند.نتیجه گیری: خصوصیات فردی مبتلایان، عامل تروما و وضعیت بیماری در کشور ما متفاوت از کشورهای دیگر و یا مقالات کتاب های مرجع می باشد از این رو، توصیه می گردد مراکز دانشگاهی و بیمارستان های نابغه باتوجه به شرایط محیطی خود تحقیقی در این زمینه ارایه دهند و نیز تحقیقات بیشتری برای انتخاب روش بهینه برای آموزش همگانی را توصیه می نماید.

اپیدمیولوژی، تروماهای چشم