بررسی فلور قارچ های بیماری زا در هوای منطقه کویری شهرستان اردستان

Publish Year: 1383
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 266

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FEYZ-8-1_007

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398

Abstract:

سابقه و هدف: به منظور آگاهی از نوع و میزان فراوانی گونه های قارچی اعم از ساپروفیت، فرصت طلب و بیماری زا در مناطق کویری، بر ای اولین بار در پاییز سال 1375 فلور قارچی هوای منطقه کویری شهرستان اردستان مورد مطالعه قرار گرفت.مواد و روش ها: تحقیق با طراحی توصیفی و با استفاده از روش پلیت گذاری (محیط کشت سابورو دکستروز آگار) انجام گرفت. در این بررسی از 9 محل مختلف شامل 1- نمکزار، 2- جنگل های کویر (تاغ و گز ) 3- زمین های زراعی، 4- باغات میوه، 5- فضای شهر، 6- محل پرورش کبوتر، 7- فضای دامداری ها، 8- فضای مرغداری ها، 9- چاه های قنات حاوی کبوتر چاهی نمونه برداری به عمل آمد. از 5 محل اول مجموعا 75 پلیت در 3 زمان صبح و ظهر و عصر و 4 محل دیگر تعداد 40 پلیت و در مجموع 115 نمونه برداری انجام گرفت. یافته ها: تعداد 1051 کلنی قارچی از 115 پلیت شمارش گردید. در این مطالعه قارچ های پنی سیلیوم، کلادوسپوریوم، آسپرژیلوس، آلترناریا و مخمرها فراوان ترین بودند. بیشترین تعداد کلنی قارچ به ترتیب در ساعات زمانی عصر (45/5 درصد)، صبح (27/7 درصد) و ظهر (26/8 درصد) به دست آمد . در میان 9 محل مورد مطالعه، چاه های قنات حاوی کبوتر چاهی، متنوع ترین محل از نظر وجود انواع گونه های قارچی بو د. هم چنین بیشترین تعداد کلنی مخمری (37/9 درصد) از این محل جدا گردید. اضافه بر آن تعداد 3 گونه قارچ مشابه اسپوروتریکس شنکیی نیز از این محل جدا گردید.نتیجه گیری و توصیه ها: محل نمونه برداری و فاکتورهای محیطی در تعداد و نوع قارچ های موجود در هوای منطقه کویری موثر هستند به طوری که بیشترین تعداد کلنی قارچ از فضای دامداری ها و کمترین از منطقه نمکزار به دلیل شرایط نامساعد محیطی جدا گردید. برخی قارچ ها مثل آلترناریا، پنی سیلیوم، کلادوسپوریوم و مخمرها، حتی در شرایط نامساعد محیطی نیز قادر به رشد هستند. انجام تحقیقات بیشتر در مناطق کویری را توصیه می نماید.

Authors

رضا کچویی

دانشگاه علوم پزشکی بقیه اله، دانشکده پزشکی

مسعود امامی

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده بهداشت

محسن گرامی شعار

دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده بهداشت