بررسی تاثیر میدازولام داخل نخاعی در کیفیت و طول دوره ی بی دردی سزارین

سابقه و هدف: یکی از شایع ترین اعمال جراحی بیمارستانی در سراسر دنیا سزارین است که اغلب تحت بی حسی نخاعی انجام می گردد. این تحقیق جهت بررسی تاثیر افزودن میدازولام داخل نخاعی در کیفیت طول دوره بی دردی سزارین در بیمارستان معتضدی کرمانشاه در سال 85-1384 انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی و دوسوکور بر روی 124 زن سزارینی که به دو گروه تقسیم شدند، انجام شد. به 62 بیمار بوپیواکایین با سرم نمکی و به 62 بیمار بوپیواکایین با میدازولام، داخل نخاعی تزریق گردید. زمان شروع، بازگشت و پایان بی حسی، شدت درد قبل و بعد از عمل، نشانه های حیاتی، زمان درخواست اولین مسکن و عوارض در دو گروه تعیین گردید. جهت تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های t مستقل، (X(2، من ویتنی و فیشر استفاده شد. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد، طول مدت بی دردی از 55/19±142/18 دقیقه در گروه کنترل به 77/33±178/06 دقیقه در گروه تجربی افزایش معنی دار (p<0/02) و شدت درد در دقیقه 15 پس از عمل از 1/32±1/21 به 1/11±0/45 و در دقیقه 120 پس از عمل از 2/1±4/97 به 1/64±2 کاهش معنی دار داشته است (p<0/007) و بی حسی 0/052±1/72 دقیقه سریع تر شروع شده است. اضافه کردن میدازولام داخل نخاعی موجب تغییر نشانه های حیاتی نگردید. میزان تهوع و استفراغ با میدازولام افزایش یافت. نتیجه گیری: چنانچه در مطالعات وسیع تر عدم افزایش تهوع و استفراغ به دنبال استفاده از میدازولام مشاهده شود شاید بتوان در بیماران سزارینی میدازولام داخل نخاعی را به عنوان یک داروی مناسب برای کاهش درد و افزایش طول مدت بی دردی به همراه بوپیواکایین به کار برد.

Keywords:

میدازولام , بی حسی نخاعی , کیفیت بی دردی , طول دوره بی دردی