جداسازی نوکاردیا از نمونه های خلط و مایع حبابچه ای برونش مبتلایان به عفونت ریوی مراجعه کننده به مراکز مبارزه با بیماری های ریوی شهر اصفهان در سال 1384

Publish Year: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 386

This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FEYZ-11-2_007

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398

Abstract:

سابقه و هدف: نشانه های بالینی و رادیولوژیکی نوکاردیوز ریوی مشابه سایر بیماری های مزمن ریوی بوده و تشخیص قطعی و درمان را با مشکل مواجه می سازد. با توجه به عدم اطلاع کافی از میزان پیدایش این بیماری در جامعه ایران این مطالعه به منظور تعیین فراوانی نوکاردیوز ریوی با استفاده از جداسازی نوکاردیا از نمونه های خلط و مایع آلویلی برونش (Bronchoalveolar Lavage - BAL) مبتلایان به عفونت ریوی مراجعه کننده به مراکز مبارزه با بیماری های ریوی شهر اصفهان در سال 1384 انجام پذیرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی بر روی نمونه های قابل قبول 200 نفر از بیماران واجد شرایط مراجعه کننده به مراکز مذکور شامل 90 نمونه مایع حبابچه ای برونش (BAL) و 110 نمونه خلط صبحگاهی انجام گردید. پس از تهیه لام مستقیم، کشت نمونه ها در محیط آگار پارافین، رنگ آمیزی اختصاصی نمونه ها با اسید فاست و انجام آزمون های افتراقی، میزان نوکاردیوز ریوی در این افراد بررسی و نتایج ثبت گردید. سپس داده ها با آزمون دقیق Fisher مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: در این مطالعه 53/5 درصد از بیماران را مردان و 46/5 درصد را زنان تشکیل می دادند. از 200 نمونه مورد مطالعه، 8 مورد ( 4 درصد) نوکاردیا جدا شد. گونه ی به دست آمده با استفاده از آزمون های افتراقی هیدرولیز اوره، نشاسته و اسیدهای آمینه، آستروییدس تشخیص داده شد. پراکندگی بیماری بر حسب جنس نشان می دهد از مجموع 107 بیمار مرد، 6 نفر (5/6 درصد) و از مجموع 93 بیمار زن، 2 نفر (2/2 درصد) مبتلا به نوکاردیوزیس بودند. همچنین رابطه ی معنی داری بین سن، جنس و شغل با ابتلا به نوکاردیوزیس دیده نشد. نتیجه گیری: شیوع 4 درصد نوکاردیا در نمونه های خلط و مایع برونش مبتلایان به عفونت های ریوی به دست آمد که از ارقام مورد انتظار بالاتر است. کوتاهی در تشخیص این بیماری می تواند منجر به پیشرفت بطیی آن در افراد و اجتماع گردد. نظر به اینکه نشانه های بالینی و رادیولوژیک عفونت نوکاردیوز ریوی شبیه به عفونت های سلی و قارچی است ولی درمان آن کاملا با عفونت های ذکر شده متفاوت می باشد، لازم است متخصصان بالینی در موارد خاص نظیر افراد در معرض خطر و بیماران دارای ضعف سیستم ایمنی همواره نوکاردیوزیس ریوی را در نظر داشته و جهت درمان آن اقدام نمایند.

Keywords:

نوکاردیوز ریوی , مایع حبابچه ای ولی برونشی , نوکاردیا آستروییدس

Authors

جمشید فقری

استادیار گروه باکتری و ویروس شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

عبدالصمد قربانی

مربی گروه علوم آزمایشگاهی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان