کاربرد مدلهای پارامتری در تحلیل بقا در سرطان معده
Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 443
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEYZ-13-2_003
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398
Abstract:
سابقه و هد ف: مدل مخاطره متناسب کاکس، رایج ترین روش برای تجزیه و تحلیل اثر متغیرها بر روی زمان بقاء می باشد، اما ، تحت شرایطمعین مدل های پارامتری می توانند بر مدل کاکس برتری داشته باشند. در مطالعه حاضر با استفاده از مدل کاکس و جایگزین های پارامتری ازقبیل مدل وایبل، نمایی و لگ نرمال، عوامل م وثر بر بقاء بیماران مبتلا به سرطان معده، ارزیابی و کارآیی مدلها برای ارایه بهترین مدل مقایسه گردید.مواد و روشها: به منظور تعیین عوامل مستقل کاهنده بقا در سرطان معده، روش های پارامتری و نیمه پارامتری بر روی بیماران ثبت شده درمرکز ثبت تومور استان فارس اعمال گردید. مقایسه مابین مدل ها با استفاده از معیار آکاییکه (Akaike Information Criterion) صورت پذیرفت.نتایج: از 442 بیمار، 266 نفر درصد (60/2 درصد) در طول دوره فوت کرده بودند. نتایج تجزیه و تحلیل داد ه ها با استفاده از مدل کاکس و مدل های پارامتری تقریبا مشابه بود . بر اساس معیار آکا ییکه، مدل های وایبل و نمایی به ترتیب، با مقادیر 848 و 850 بهترین برازش را بر داده های بقاءداشتند. بیماران با سنین 75-60 و بیشتر از 75 سال در زمان تشخیص و همین طور درج ه تمایز یافتگی ضعیف تومور و وجود متاستاز در زمان تشخیص بیماری با خطر بالاتر مرگ همراه بودند (p<0/05).نتیجه گیری: اگرچه نسبت مخاطره در مدل کاکس و مدل های پارامتری تقریبا مشابه بود ، ولی بر اساس معیارآکاییک ه ، مدل های وایبل و نمایی،مدل های بهتری برای تحلیل بقا می باشند.
Keywords:
Authors
عبدالرضا رجایی فرد
دانشیار گروه اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز
بیژن مقیمی دهکردی
کارشناس ارشد اپیدمیولوژی مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش و کبد دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
سیدحمیدرضا طباطبایی
استادیار گروه اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز
بهرام ضیغمی
استاد گروه اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز