تاثیر روی بر قابلیت اکسیدپذیری لیپیدهای سرم درمبتلایان به دیابت نوع 2مراجعه کننده به مرکزدیابت یزد

مقدمه: مهمترین مشکل در بیماران دیابتی بروز تدریجی عوارض مزمن بیما ری و از آن جمله اختلال در ارگان های مهم بدن از جمله قلب وعروق می باشد. به نظر می رسد بحران اکسیداسیون و افزایش پراکسیداسیون لیپیدها در این فرآیند نقش مهمی داشته باشند . یکی از راه هایجلوگیری از افزایش پراکسیداسیون لیپیدها استفاده از مکمل هایی است که نقش آنتی اکسیدانی دارند. نقش آنتی اکسیدانی روی در برخی ازمطالعات مورد تایید قرار گرفته است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر افزودن روی بر وضعیت اکسیدپذیری لیپیدها در بیماران دیابتی است.مواد و روش ها: در این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی بود ، 60 نفر بیمار دیاب تی نوع 2 انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تقسیمشدند. به یک گروه روزانه 50 و به گروه دیگر روزانه 25 میلی گرم روی به مدت 2 ماه داده شد . قبل و بعد از مداخله، قابلیت اکسید پذیریلیپیدها و غلظت روی سرم در آنها اندازه گیری شد . غلظت روی با روش اسپکتروفوتومتر جذ ب اتمی و اکسیدپذیری لیپیدها با پیگیری تشکیلترکیبات کنژوگه پس از افزودن مس به سرم رقیق شده به روش اسپکتروفوتومتری تعیین شد . نتایج حاصل از آنالیز بیوشیمیایی با استفاده ازآزمون و یلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: میانگین غلظت رو ی در سرم بیمارانی که 25 میلی گرم روی در روز دریافت می نمودند، تغییر معنی داری حاصل ننمود . روی سرم درگروهی که 50 میلی گرم روی مصرف نموده بودند در پایان مطالعه (μg/dl 160±30 ) از زمان شروع مطالعه بالاتر بود . پارامترهای اکسیدپذیری لیپیدهای سرم در هیچ یک از دو گروه پس از دریافت روی نسبت به حالت پایه تغییر معنی داری نشان ندادند (140±30μg/dl, P=0/002).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف دو دز 25 و 50 میلی گرم روی در کوتاه مدت تاثیری بر قابلیت اکسید پذیری لیپیدهایسرمی در بیماران دیابتی نوع 2 نداشت. به نظر می رسد که میزان و زمان مصرف روی و همچنین وضعیت روی بیماران در پاسخ آنها به افزودنروی نقش داشته باشد.

Keywords:

روی , دیابت نوع 2 , اکسید پذیری لیپیدها