صفرعلی طالاری - استاد، گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
بهرام کاظمی - استاد، گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
حسین هوشیار - دانشیار، مرکز تحقیقات علوم تشریح، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
رقیه علی زاده - کارشناس ارشد گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان

سابقه و هدف : لیشمانیازیس جلدی یکی از بیماری های انگلی و از معضلات مهم بهداشتی در بسیاری از نقاط جهان می باشد. در حال حاضر برای درمان بیماری از ترکیبات پنج ظرفیتی آنتیموان از جمله پنتاستوم وگلوکانتیم استفاده می شود که مقاومت به این دارو ها یک مشکل جدی می باشد. باتوجه به اهمیت موضوع، مطالعه حاضر به منظور تعیین موتاسیون در ژن مقاومت در برابر داروی سدیم استیبو گلوکانات روی مبتلایان به لیشمانیوز جلدی مراجعه کننده به م راکز بهداشتی نقاط مختلف کشور طی سالهای 1385 تا 1386 به روش PCR صورت پذیرفت.مواد و روش ها : این مطالعه توصیفی روی 150 ایزوله از لیشمانیا تروپیکا و لیشمانیا ماژور برای بررسی وجود موتاسیون در ژنمقاومت دارویی صورت گرفت. ابتدا کلون های پروماست یگوت تهیه شده از لیشمانیا ماژور و تروپیکا در محیط RPM1640 غنی شده کشت داده شد ه و سپس DNA ژنومیک استخراج شد . نمونه ای استخراج شده با یک جفت پرایمر طراحی شده قطعه ای در حدود 400 نوکلیوتید از ژن فوق تکثیر گردید . محصولات PCR به دست آمده طبق روش CSGE غربال گری شد و با روش RFLP با آنزیم Sdu1 موتاسیون آنها تایید گردید. نتایج: غربالگری با روش (Conformation Sensitive Gel Electrophoresis (CSGF و همچنین هضم آنزیمی نشان داد که در حدود 6/3 درصد از نمونه های مورد بررسی حامل موتاسیون در ژن مقاومت به سدیم استیبوگلوکونات می باشند. نتیجه گیری: لیشمانیاریس جلدی در برابر سدیم استیبوگلوکانات مقاوم می باشد و توص یه می شود مطالعات بیشتری برای تعیینمکانیسم های مقاومت دارویی صورت پذیرد.

گلوکانتیم، سدیم استیبوگلوکانات، مقاومت دارویی، لیشمانیازیس جلدی