ارزیابی ایمنی زایی پلاسمید کد کننده آنتی ژن GRA5 توکسوپلاسماگوندی در موش BALB/c

سابقه و هدف: عوارض توکسوپلاسموز ضرورت یافتن واکسن موثری علیه این بیماری را مطرح می سازد. ایمن سازی با پلاسمیدنوترکیب حاوی ژن های کد کننده پروتیین های محافظت کننده، راهکاری امید بخش برای ساخت واکسن به شمار می آید. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی ایمنیزایی پلاسمید کد کننده آنتیژن GRA5 توکسوپلاسما گوندی در موش BALB/c صورت گرفت. مواد و روشها: این تحقیق تجربی روی 3 گروه 10 تایی موش BALB/c که به طور تصادفی ساده انتخاب شده بودند، صورت گرفت. پس از کلون کردن ژن GRA5 در پلاسمید بیانی pcDNA3 و استخراج انبوه پلاسمید، محصول بهدست آمده تزریق عضلانی گردید.جهت تعیین وضعیت ایمنی سلولی، سایتوکاین های IL-4 ،IFN-γ و برای ایمنی هومورال IgG و ساب تایپ های IgG2a, IgG1 بااستفاده از تست الایزا بررسی شدند.نتایج: گروه ایمن شده توسط pcGRA5 افزایش معنی داری را در پاسخ های ایمنی هومورال و سلولی نشان داد (P=0/003) که با تست MTT تایید گردید. متوسط زمان بقا در گروه تجربی 9 و در گروه های کنترل 6 روز بود. نتیجه گیری: موش های ایمن شده با پلاسمید حاوی ژن GRA5 باعث تولید مقادیر بیشتری از IFN-γ شده که تمایل پاسخ ایمنی به سمت Th1 را نشان میدهند که این موضوع با سطح بالای IgG2a تایید گردید. یافته های این تحقیق مشخص نمود که ژن GRA5توکسوپلاسما گوندی می تواند کاندید مناسبی برای واکسیناسیون بر علیه توکسوپلاسموز باشد.

Keywords:

توکسوپلاسما گوندی , DNA واکسن , ایمنی سلولی , ایمنی هومورال , ژن GRA5