کمال اصالت منش - استادیار، گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
منصوره مومن هروی - دانشیار، گروه عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
زهرا سلیمانی - استادیار، گروه عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان

سابقه و هدف: عفونتها یکی از علل عمده از کار افتادگی و مرگ در بیماران لوپوسی هستند. بیمارانی که نقص ایمنی دارند، درریسک عوارض جدی آنفلوانزا هستند. در اینجا یک مورد لوپوس با پنومونی شدید آنفلوانزای H1N1 بدون مرگ و با پیش آگهی خوب گزارش می شود. معرفی بیمار: آقای 37 ساله که با شکایت تب و تنگی نفس شدید، سرفه خلطدار و هموپتزی سریع پیشرونده در آبان ماه 1388 در بیمارستان شهید بهشتی کاشان بستری شد. در سابقه بیمار لوپوس اریتماتوس سیستمیک (SLE)، بیماری آنتی فسفولیپید و ترومبوفلبیت وریدهای عمقی (DVT) مکرر و سکته مغزی (CVA) وجود داشت. در گرافی قفسه سینه انفیلتراسیون دوطرفه آلویولر مشهود بود و با توجه به شواهد اپیدمیولوژیک منطبق با آنفلونزای H1N1 در برخی بیماران بستری و عدم پاسخ به درمان آنتی بیوتیکی، نمونه شستشوی حلقی بینی برای تشخیص ویروس H1N1 به روش RT-PCR تهیه شده و درمان با اسلتامیویر آغاز شد. بعد از 4 روز تب بیمار قطع شده و تنگی نفس کاهش یافت و جواب مثبت RT-PCR تشخیص پنومونی H1N1 به اثبات رساند. بیمار با وجود نقص ایمنی پیشرفته و مورتالیتی بالای پنومونی ویروسی آنفلوانزایی با توجه به درمان به موقع بهبودی یافت. نتیجه گیری: با تشخیص و درمان سریع میتوان از مرگ و میر پنومونی ویروسی آنفلونزایی در یک فرد با نقص ایمنی پیشگیری نمود.

لوپوس اریتماتوس سیستمیک، پنومونی، آنفلوانزای H1N1