تاثیر مصرف مزمن فروزماید و تیامین بر قلب ایزوله موشهای صحرایی نر

مواد و روش ها: گروه های 8 تایی موش های صحر ایی شامل، گروه کنترل (C)، گروه (FUR) که به مدت 53 روز فروزماید (2mg/kg) دریافت کردند و گروه (FUR+THI) که به مدت 53 روز فروزماید (2mg/kg) + تیامین (70mg/kg) هر دو از طریق آب نوشیدنی به طور روزا نه دریافت کردند، وارد مطالعه شدند. در پایان 53 روز با استفاده از روش قلب جدا شده، ریتم و نیروی انقباضیقلب در حالات پایه و تحریک شده توسط اپینفرین در دقایق اول و پنجم (ep1, ep5) با استفاده از فیزیوگراف ثبت گردید. نتایج: نیروی انقباضی حیوانات FUR+THI در حالات پایه و EP1 به طور معنی داری بیش از موش های C و FUR بوده و در حالتEP5 نیز افزایش معنی داری نسبت به C نشان داد. در حالت های پایه و تحریک شده سرعت انقباض و ضربان قلب در گروه FUR+THI به طور معنی داری بیش از گروه های C و FUR بود، اما سرعت انقباضی گروه FUR تنها در حالت های EP1 و EP5 افزایش معنی داری نسبت به گروه C نشان داد. ضربان قلب موش های FUR در حالت پایه نسبت به C افزایش معنی داری نشان داد.نتیجه گیری: تیامین همراه با فروزماید اثرات اینوتروپ و کرونوتروپ مثبت بر قلب جدا شده دارد ، هرچند شناخت مکانیزم ه ای ایناثرات نیاز به مطالعات دقیق تری دارد.

Keywords:

قلب ایزوله , فروزماید , تیامین , موش صحرایی , دیورتیک ها , نارسایی قلبی