حامد صفاری - دانشجوی پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
محمود صفاری - دانشیار، گروه میکروبیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
عباس ارج - استادیار، گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
عبدالرسول حقیرابراهیم آبادی - دانشیار، پژوهشکده اسانسهای طبیعی، دانشگاه کاشان

سابقه و هدف: امروزه عفونت با هلیکوباکترپیلوری یک مشکل جهانی است. با توجه به مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری، نیاز جدی به درمان های جایگزین و یا موادی که مقاومت به آنتی بیوتیک ها را کم کنند، احساس می شود. هدف از این مطالعه بررسی خواص ضد میکروبی و جلوگیری کننده از مقاومت آنتی بیوتیکی عصاره گیاه انار بر علیه هلیکوباکترپیلوری می باشد.مواد و روشها: غلظت های 10، 15 و 20 درصد از عصاره دانه و پوست انار بهطور جداگانه توسط حلال DMSO تهیه شد. مخلوطهایی از این عصاره ها با آنتی بیوتیک های مترونیدازول و کلاریترومایسین (هر کدام با 3 غلظت) همراه با دیسک های هر محلول تهیه شد. مقاومت هلیکوباکترهای جدا شده از بیوپسی معده بیماران کاندید ازوفاگوسکوپی مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1387 نسبت به هر دیسک بررسی شدند.نتایج: با توجه به قطر دوایر ناشی از مناطق هاله عدم رشد و مقایسه آنها با جداول استاندارد NCCLS، حساسیت دیسک های آنتی-بیوتیکی کلاریترومایسین و مترونیدازول به همراه عصاره پوست انار در مقایسه با دیسک های آنتیبیوتیکی (به تنهایی) به طور معنی داری افزایش داشت. ولی حساسیت دیسک های آنتی بیوتیکی کلاریترومایسین و مترونیدازول به همراه عصاره دانه انار در مقایسه با دیسک های آنتی بیوتیکی (به تنهایی) افزایش معنی داری نداشت.نتیجه گیری: عصارهی پوست و دانه انار هرچند به تنهایی بر روی هاله عدم رشد هلیکوباکتر پیلوری اثری ندارند، ولی می توانند به عنوان کاهنده ی مقاومت آنتی بیوتیکی مترونیدازول و کلاریتروماسین، در ریشه کنی هلیکوباکتر پیلوری مورد استفاده قرار گیرند.

عصاره ی انار، مقاومت آنتی بیوتیکی، هلیکوباکتر پیلوری، اثرات ضد میکروبی، آنتی بیوتیک مترونیدازول و کلاریترومایسن