بررسی تاثیر بازتوانی قلبی بر یافته های کلینیکی و پارا کلینیکی مبتلایان به بیماری ایسکمی قلب

سابقه و هدف: بیماری های ایسکمیک قلب تا سال 2020 به شایع ترین علت مرگ در جهان تبدیل می شوند. بازتوانی قلبی با هدف کاهشریسک فاکتورها، بهبود کیفیت زندگی، و کاهش مرگ و میر انجام می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات برنامه 8 هفته ای بازتوانیقلبی انجام پذیرفت.مواد و روشها: این کارآزمایی بالینی بر روی بیماران ایسکمی قلبی مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام شد. بیماران بهدو گروه تقسیم شدند. در گروه بازتوانی علاوه بر برنامه معمول 8 هفته بازتوانی قلبی انجام شد. در ابتدا و انتهای آن از بیماران آزمایشاتپاراکلینیکی و معاینات کلینیکی به عمل آمد.نتایج: تغییرات وزن، BMI، تری گلیسیرید، لیپوپروتیین با دانسیته بالا (HDL) ضربان قلب و فشار خون، مدت تحمل تست ورزش، حداکثر میزان مصرف اکسیژن در تست ورزش، قند خون ناشتا و کیفیت زندگی و میزان بستری شدن مجدد بیماران در گروه بازتوانینسبت به گروه شاهد در جهت مثبت تغییرات معنی دار و قابل توجه داشت (P<0/001). اما برنامه بازتوانی تاثیری روی میزان تعداد پلاکت های خون، تعداد و مدت زمان درد قفسه صدری در موارد نیاز به بستری مجدد، کلسترول تام، و لیپوپروتیین با دانسیته پایین (LDL) نداشت. نتیجهگیری: بازتوانی 8 هفتهای قلبی اثرات چشمگیر و مفیدی روی بیماران دارد که در نهایت منجر به کاهش ریسک فاکتورها، بهبود کیفیت زندگی و کاهش احتمال عود بیماری قلبی می گردد.

Keywords:

بازتوانی قلبی , بیماری ایسکمی قلبی , ظرفیت تحمل ورزش , کیفیت زندگی