نرگس قمری - دانشجوی دکتری کاردرمانی، گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
شهلا رفیعی - مربی، گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران
رمضان سلطانی - کارشناسی ارشد روان سنجی، مدرسه استثنایی شهرستان قدس، تهران
زهرا قمری - کارشناس کاردرمانی، مدرسه استثنایی شهرستان فیروزآباد، فارس

سابقه و هدف: سندروم داون از متداولترین اختلالات ژنتیکی است که با هیپوتونی عمومی عضلات و اشکالاتی در مهارتهای حرکتیهمراه می باشد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تمرینات درکی حرکتی بر روی عملکرد درکیحرکتی و مهارت های ترسیمی کودکانسندرم داون می باشد.مواد و روشها: این پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی از نوع طرح تک آزمودنی (ای - بی) با استفاده از نمونه در دسترس صورتگرفت. در این مطالعه مشارکت کننده ها در فاز پایه به صورت 2 بار در هفته مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از ثبات محوری ارزیابی ها، درفاز درمان به مدت 1/5 ماه، هر هفته 3 جلسه 60 دقیقه ای تحت آموزش تمرینات درکی حرکتی قرار گرفتند. جهت بررسی الگوی تغییرات در فاز پایه و درمان، از آماره سی و آزمون آنالیز بیزین استفاده گردید.نتایج: نتایج حاصله نشان می دهد که تاثیر تمرینات درکی حرکتی بر عملکرد درکی حرکتی، تنها در 1 شرکت کننده از تاثیر متوسط تاقوی، بر توانایی ترسیم از روی الگو، در 2 مشارکت کننده از تاثیر ضعیف، 2 مشارکت کننده از تاثیر خیلی قوی و 1 مشارکت کننده ازتاثیر متوسط و بر هماهنگی دیداری حرکتی، از تاثیر خیلی قوی در 4 شرکت کننده و تاثیر قوی تا خیلی قوی در 1 شرکت کننده برخورداربوده است.نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان می دهد که تمرینات درکی حرکتی می توانند مداخله درمانی موثری برای بهبود هماهنگی دیداری حرکتیو متعاقب آن مهارتهای ترسیمی کودکان سندروم داون باشند.

درکی حرکتی، تمرین، عملکرد، مهارت های ترسیمی، کودکان سندروم داون