الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های استافیلوکوکوس اوریوس جداسازی شده از بیماران مراجعه کننده به بیمارستانهای استان اصفهان طی سال 1393

سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اوریوس یکی از پاتوژن های مهم در ایجاد بیماری و مرگ و میر در ایران و جهان می باشد. مطالعه حاضربا هدف ردیابی ژن های کدکننده مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های استافیلوکوکوس اوریوس و بررسی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی درایزوله های جداسازی شده از عفونت های بیمارستانی در بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی استان اصفهان انجام گرفت.مواد و روشها: در این مطالعه ی مقطعی -توصیفی در طول یک سال ایزوله های استافیلوکوکوس اوریوس جداسازی شده از بیمارانمراجعه کننده به مراکز درمانی استان اصفهان جمع آوری شد. این ایزوله ها با استفاده از روشهای استاندارد آزمایشگاهی جداسازی شدند.به منظور ارزیابی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی ایزوله ها، از روش انتشار دیسک استفاده گردید. همچنین، حضور ژن های کدکننده مقاومتآنتی بیوتیکی شامل tet M ،tet K ،mec A در ایزوله های مورد مطالعه با استفاده از روش multiplex-PCR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: ارزیابی فنوتیپی نشان داد که بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به آنتی بیوتیک های متی سیلین (90/2 درصد)، اریترومایسین (89/7 درصد)، سیپروفلوکساسین (89/5 درصد)، پنی سیلین (88 درصد)، تتراسایکلین (82/4 درصد)، جنتامایسین (75/8 درصد) و کمترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های نیتروفورانتویین (2 درصد) و ونکومایسین ( 10 درصد) وجود دارد. بررسی های مولکولی نشان دهنده حضور 93 درصدی ژن mec A همچنین فراوانی 78 درصدی ژن tet M و 21 درصدی حضور ژن tet K در ایزوله ها بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه در مقایسه با نتایج سایر مطالعات، بیانگر افزایش میزان مقاومت دارویی در ایزوله های استافیلوکوکوس اوریوس می باشد.

Keywords:

استافیلوکوکوس اوریوس , مقاومت آنتی بیوتیکی , عفونت های بیمارستانی