فرنوش جامعی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه انگل شناسی و حشره شناسی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس
عبدالحسین دلیمی اصل - استاد، گروه انگل شناسی و حشره شناسی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس
مهدی کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد برق قدرت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساوه
عباس دلیمی - استاد، گروه انگل شناسی و حشره شناسی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس

سابقه و هدف: باتوجه به برخی گزارش ها در مورد مقاومت انگل لیشمانیا نسبت به گلوکانتیم و عدم وجود واکسن برای پیشگیری ازلیشمانیوز جلدی، نیاز فوری برای شناسایی روش های درمانی جدید و موثر اجتناب ناپذیر است. در مطالعه حاضر تاثیر جریان مستقیم بههمراه نانوسلنیوم در کشندگی لیشمانیا ماژور در محیط کشت بررسی شده است.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی اثر غلظت های مختلف نانوسلنیوم در شرایط برونتنی بر علیه پروماستیگوت لیشمانیا ماژور درشرایط آزمایشگاهی بررسی شد. در مرحله دوم، اثر کشندگی نانوسلنیوم به تنهایی و یا در ترکیب با 3 میلی آمپر جریان الکتریسته مستقیم در محیط کشت به مدت 10 دقیقه بررسی و میزان بقای انگل ها با استفاده از آزمون Microculture Tetrazolium Assay) MTT) محاسبه شد.نتایج: در غلظت های مختلف نانوسلنیوم با گذشت زمان، تعداد پروماستیگوت ها به صورت معنی دار کاهش یافت. با استفاده از نتایجشمارش انگل، IC50 دارو 24 ساعت پس از کشت 12/5 میکروگرم بر میلی لیتر محاسبه شد. نانوسلنیوم در غلظت 100 میکرولیتر درمیلی متر پس از 10 دقیقه مصرف به تنهایی باعث مرگ و میر 37/1 درصد و همراه با القا 3 میلی آمپر جریان مستقیم الکتریسیته باعثمرگ و میر 91/5 درصد پروماستیگوت ها گردید. نتیجه گیری: اگرچه استفاده از نانوسلنیوم سبب کشتن کامل پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور نمی گردد، ولی مصرف توام جریان مستقیم الکتریسیته و نانوسلنیوم اثر هم افزایی قابل توجهی در کشندگی پروماستیگوت ها دارد.

لیشمانیا ماژور، نانوذرات سلنیوم، جریان الکتریسیته مستقیم، شرایط برون تنی