بررسی اثرات مواجهه با استرس صوتی بر سطح سرمی کورتیزول و تغییرات سطح اضطراب در موش های صحرایی نر

سابقه و هدف: بین مواجهه با آلودگی صوتی و ابتلا به بیماری های فیزیولوژیکی و روانی ارتباط وجود دارد. هدف از این مطالعهبررسی اثرات مواجهه با استرس صوتی بر سطح سرمی کورتیزول و تغییرات سطح اضطراب در موش های صحرایی نر می باشد.مواد و روش ها: موش های صحرایی نر نژاد ویستار به گروه های کنترل، مواجهه با استرس صوتی روزانه 1، 3 و 6 ساعت تقسیم بندیشدند. پس از 8 هفته نمونه خون از قلب حیوانات تهیه شده و پس از تهیه کردن سرم، میزان هورمون کورتیزول توسط روش الایزااندازه گیری شد. در آخرین هفته آزمایش از ماز به علاوه مرتفع جهت ارزیابی اضطراب با تعیین درصد زمان سپری شده در بازوی باز ودرصد تعداد دفعات ورود به بازوی باز استفاده شد.نتایج: سطح سرمی هورمون کورتیزول در موش های مواجهه با استرس صوتی روزانه به مدت 1 و 3 ساعت در مقایسه با گروه کنترلافزایش معنی داری داشت (P<0/05). اما سطح سرمی هورمون کورتیزول در موش های مواجهه با استرس صوتی روزانه به مدت 6 ساعت نسبت به کنترل اختلاف معنی داری پیدا نکرد. نتایج آزمون ماز به علاوه مرتفع نشان داد درصد زمان گذرانده شده در بازوی باز درتمامی گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل به طور قابل توجهی کاهش معنی داری یافته است (P<0/001). همچنین، کاهش معنی داری در درصد تعداد دفعات ورود به بازوی باز در تمامی گروه های تجربی نسبت به کنترل دیده شد (P<0/001).نتیجه گیری: مواجهه با استرس صوتی می تواند منجر به کاهش فعالیت بخش قشری غده فوق کلیه شود که با افزایش سطح اضطرابمرتبط است.

Keywords:

استرس صوتی , هورمون کورتیزول , اضطراب , ماز به علاوه شکل مرتفع , موش صحرایی