مجید ملک محمد - مرکز تحقیقات بیماریهای نای، مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی سل و بیماری های ریوی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
بابک شریف کاشانی - مرکز تحقیقات پیشگیری و کنترل دخانیات، مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی سل و بیماری های ریوی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
فاطمه منجذبی - مرکز تحقیقات بیماری های مزمن تنفسی، مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی سل و بیماری های ریوی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
کتایون خسروی - بیمارستان بناب، آذربایجان شرقی، ایران

سابقه و هدف: استفاده از پروستاسایکلین ها به صورت وریدی روی علایم و همودینامیک بیماران مبتلا به هایپرتانسیون ایدیوپاتیک شریانریوی (IPAH) اثر مثبتی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین پیامد و اثربخشی درمان دورهای با ایلوپروست در بیماران مبتلا به IPAH انجام پذیرفت.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع پیگیری طولی روندی بوده و روی 20 بیمار مبتلا به IPAH مراجعه کننده به درمانگاه پرفشاری شریان ریه، بیمارستان دکتر مسیح دانشوری انجام شد. کلیه بیماران مراجعه کننده به درمانگاه پس از تشخیص قطعی بیماری IDAH در صورتنیاز به دریافت داروی ایلوپروست وریدی و داشتن تمایل برای شرکت در پژوهش وارد مطالعه شدند. بیماران پس از بستری شدن سه روز و هر روز شش ساعت ایلوپروست وریدی دریافت می نمودند. میزان دارو از 0/5ng/kg/min شروع شرد و تا 2ng/kg/min افزایش می یافت. پس از مرخص شدن بیماران از بیمارستان هر 6 هفته این سیکل مجددا تکرار می گردید. در زمان شروع، حین و پس از اتمام دوره درمان کلاس عملکردی، تست پیاده روی شش دقیقه، فشار شریان ریوی و فشار بطن راست و سطح سرمی NT-ProBNP اندازه گیری شد. نتایج: یافته ها نشان داد کلاس عملکردی بیماران، فشار شریان ریوی، سطح سرمیافزایش یافته است NT-ProBNP و فشار بطن راست بیماران کاهش یافته (p<0/001) و مسافت پیموده شده در انتهای مطالعه نسبت به ابتدای مطالعه (P<0/005) افزایش یافته است. نتیجه گیری: درمان با ایلوپروست وریدی مانع پیشرفت بیماری و بدتر شدن شرایط بیماران مبتلا به IPAH در طول درمان می شود.

ایلوپرست، هایپرتانسیون ایدیوپاتیک شریان ریوی