بررسی فراوانی استافیلوکوکوس اوریوس جدا شده از عفونت های پوست و بافت نرم و تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان پوست رازی تهران طی سالهای 94-1393

سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اوریوس رایج ترین عامل ایجاد عفونت پوست و بافت نرم است. این مطالعه به منظور تعیین فراوانیاستافیلوکوکوس اوریوس جدا شده از عفونت های پوست و بافت نرم و تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی در بیماران مراجعه کننده بهبیمارستان پوست رازی تهران انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه توصیفی -مقطعی روی 400 بیمار دارای عفونت پوست و بافت نرم مراجعه کننده به بیمارستان پوست رازیتهران طی سالهای 94-1393 انجام پذیرفت. از سواپ های استریل برای جمع آوری نمونه از عفونت های پوستی استفاده شد. ایزوله های استافیلوکوکوس اوریوس با استفاده از تست های بیوشیمیایی نظیر رنگ آمیزی گرم، کاتالاز، کواگولاز، تست DNase و تخمیر قند مانیتول تایید گردید. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی با روش انتشار دیسک براساس الگوی CLSI انجام پذیرفت. نتایج: از 400 بیمار، 205 نمونه استافیلوکوکوس اوریوس (51/3 درصد) جداسازی و شناسایی شد. تعداد 96 ایزوله (46/8 درصد) استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) بودند. همچنین، 94/6 درصد مقاوم به پنی سیلین بوده و همه ایزوله ها به ونکو مایسین و لینزولید حساس بودند. حساسیت به داپتومایسین ( 98 درصد) بود و 116 ایزوله (56/6 درصد) مقاوم به چنددارو (MDR) بودند. نتیجه گیری: بیش از نیمی از عفونت های پوست و بافت نرم در این مطالعه ناشی از استافیلوکوکوس اوریوس بود و بیش از 48 درصد از ایزوله ها مقاوم به متی سیلین بودند. بیشترین مقاومت به پنی سیلین مشاهده شد.

Keywords:

استافیلوکوکوس اوریوس , عفونت های پوست و بافت نرم (SSTI) الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی , MRSA