بررسی تاثیر اسانس و نانوامولسیون اسطوخودوس بر تریکوموناس واژینالیس در شرایط برون تنی

سابقه و هدف: تریکوموناس واژینالیس (ت. وازینالیس) عامل تریکومونیازیس است. با توجه به افزایش مقاومت و وجود عوارضجانبی داروها، بررسی اثر ضد تریکومونایی اسانس و نانوامولسیون اسطوخودوس (Lavandula officinalis) بر تریکومونا واژینالیس در شرایط برونتنی هدف این تحقیق است.مواد و روش ها: اجزای اسانس اسطوخودوس با گاز کروماتوگرافی مشخص شد. برای تعیین اثرات سمیت سلولی، از سلولهایماکروفاژ رده J774.A.1 استفاده شد. ت. وازینالیس از ترشحات زنان مبتلا، جداسازی و سپس در محیط TYM Complete کشت و به مدت 10 روز پاساژ داده شد. تاثیر اسانس و نانوامولسیون 1 درصد اسطوخودوس در غلظت های 10، 25، 50 و 100 میکروگرم بر میلی لیتر و در زمان های 1، 2 و 3 ساعت به صورت سه تایی در پلیت 24 خانه ای انجام شد. کنترل مثبت، مترونیدازول 50 میکروگرم بر میلی لیتر بود. تعداد انگل زنده و مرده به وسیله تریپان بلو با لام نیوبار شمارش شد.نتایج: زنده مانی ماکروفاژها برای اسانس و نانو به ترتیب 93/70 و 90/90 درصد بود. اسانس و نانوامولسیون اسطوخودوس در غلظت 100 میکروگرم بر میلی لیتر در مدت زمان 3 ساعت به ترتیب 81/7 و 81/9 درصد مهار رشد را نشان دادند. این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: اسطوخودوس در اشکال اسانس و نانوامولسیون دارای خاصیت مهار رشد مطلوبی است و می تواند انتخاب مناسبی برایانجام تحقیقات درمانی عفونتهای تریکومونایی باشد.

Keywords:

تریکوموناس واژینالیس , اسطوخودوس , اسانس , نانوامولسیون , TYM Complete