رابطه لاکتات و گلوکز سرم با میزان اشباع اکسیژن، ضربان قلب و VO(2)max در پاسخ به مصرف ال- کارنیتین حین فعالیت شدید درمانده ساز در مردان جوان فعال

سابقه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی و تبیین رابطه لاکتات و گلوکز سرم با میزان اشباع اکسیژن خون، ضربان قلب و VO(2)maxدر پاسخ به مصرف ال-کارنیتین حین فعالیت شدید درمانده ساز در بلافاصله و دوره بازیافت، در مردان جوان فعال است.مواد و روشها: تعداد 10 مرد جوان فعال (0/96±26/4 سال، قد 9/45±173/90 سانتی متر و وزن 5/63±71/80 کیلوگرم) در این پژوهش شرکت داشتند. آزمودنی ها طی دو جلسه آزمون بروس را تا سرحد واماندگی انجام دادند. به منظور بررسی ارتباط گلوکز و لاکتات با اکسیژن اشباع ((SO(2 %)، ضربان قلب بیشینه و VO(2)max در سه نوبت قبل، بلافاصله و 4 دقیقه پس از فعالیت، فاکتورهای مورد نظر اندازه گیری شدند.نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که در گروه مکمل، ارتباط مثبت معنی داری میان سطوح لاکتات سرم در 4 دقیقه پس از فعالیت و میزانVO(2)max، و همچنین میان سطوح گلوکز سرم و (SO(2 % بلافاصله پس از فعالیت، وجود دارد (P<0/05). بین سایر فاکتورها ارتباط معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق به نظر می رسد که مکمل دهی ال-کارنیتین می تواند بر ارتباط میان لاکتات موجود در سرم وتوان هوازی (VO(2)max) و نیز ارتباط گلوکز سرم و (SO(2 %در فعالیت شدید تاثیر مثبتی اعمال کند؛ بنابراین، احتمالا مصرف ال کارنیتین به واسطه اعمال تاثیر مثبت بر توان هوازی باعث افزایش توانایی افراد در انجام فعالیت های شدید درمانده ساز از طریق افزایشآستانه واماندگی می شود.

Keywords:

ال-کارنیتین , لاکتات , گلوکز , اشباع اکسیژن , VO(2)max , فعالیت درمانده ساز