بررسی اثر مخلوط پروبیوتیک ها بر حافظه و یادگیری فضایی در مدل صرع موش صحرایی

سابقه و هدف: صرع منجر به آسیب نورونی و بروز اختلالات شناختی مانند زوال حافظه و یادگیری می شود. مشاهده شده است که پرو-بیوتیک ها سطح سرمی نیتریک اکساید را کاهش داده و حافظه و یادگیری فضایی را بهبود می دهند. مطالعه حاضر بهمنظور بررسی اثر پرو-بیوتیک ها بر یادگیری، حافظه و سطح نیتریک اکساید در موش های صحرایی صرعی طراحی شد.مواد و روشها: تعداد 40 راس موش صحرایی نر به طور تصادفی به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند: گروه Control، گروه PTZ (کیندل شده با پنتیلن تترازول (PTZ)، گروه VPA (والپیروییک اسید) (کیندل شده با PTZ و درمان با VPA)، گروه Probiotic+PTZ (پیش درمان پروبیوتیک و کیندل شده باPTZ) و گروه PTZ+Probiotic (کیندل شده با PTZ و درمان با پروبیوتیک). حیوانات مخلوط پروبیوتیک را بهمدت 4 هفته دریافت کردند. کیندلینگ شیمیایی با تزریق داخل صفاقی PTZ 35 mg/kg هر 48 ساعت یکبار به مدت 24 روز القا شد. یادگیری و حافظه فضایی توسط ماز آبی موریس ارزیابی گردید و سطح نیتریک اکساید سرم با تکنیک Miranda سنجیده شد. نتایج: تفاوت معنی داری از نظر حافظه، یادگیری و سطح سرمی نیتریک اکساید بین گروه کنترل و PTZ+VPA وجود نداشت. مخلوط پروبیوتیک ها در حیوانات صرعی در مقایسه با گروه PTZ روند یادگیری (P<0/001) و حافظه قضایی (P<0/05) را بهبود بخشیده و سبب کاهش میزان نیتریک اکساید سرم شد (P<0/05).نتیجه گیری: مکمل های پروبیوتیک احتمالا با کاهش سطح نیتریک اکساید سرم سبب بهبود روند یادگیری و حافظه فضایی موش هایصحرایی صرعی می شود.

Keywords:

پروبیوتیک , حافظه فضایی , صرع شیمیایی , موش صحرایی