اثر درمان ترکیبی رزوراترول و ورزشهای تناوبی و تداومی بر سطح بیومارکرهای آپوپتوتیک بافت قلبی در موشهای نر مبتلا به کبد چرب غیرالکلی

سابقه و هدف: کبد چرب غیرالکلی (Non-alcoholic fatty liver disease; NAFLD) یکی از شایع ترین اختلالات مزمن کبدیمی باشد. در این مطالعه تاثیر درمان با رزوراترول به تنهایی و یا همراه با تمرین های ورزشی روی آپوپتوز سلول های بافت قلبی در موش-های مبتلا به کبد چرب غیرالکلی مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی تعداد 56 سر موش نر نژاد ویستار به گروه کنترل و 7 زیرگروه تجربی NAFLD شامل بیمار،سالین، گروه های دریافت کننده رزوراترول، ورزش تناوبی، ورزش تداومی، رزوراترول+ ورزش تناوبی، و رزوراترول+ ورزش تداومیتقسیم شدند. پروتیین های Bax و Bc12 در بافت قلبی به روش ELISA اندازه گیری گردید. نتایج: غلظت Bax در بافت قلبی گروه های بیمار و سالین (به ترتیب 5/83±29/95 و 5/83±28/37 28 نانوگرم در میلی گرم پروتیین) به طورمعنی داری بیشتری از سایر گروه ها بود (p<0/0001) و غلظت Bcl2 در این گروه ها به طور معنی داری کاهش یافته بود (P<0/0001). همچنین، میانگین نسبت Bax/Bc12 در گروه های بیمار (7/65±23/02) و سالین (5/29±20/43) در مقایسه با سایر گروه ها به طور معنی داری بیشتر بود (P<0/001). تجویز رزوراترول به تنهایی و یا در ترکیب با تمرین های ورزشی سبب کاهش معنی دار غلظت Bax و افزایش معنی دار سطح Bc12 در بافت قلبی شد (P<0/001). نتیجه گیری: بیماری NAFLD با افزایش سطح بیومارکرهای آپوپتوتیک در سلول های قلبی همراه می باشد. اگرچه تجویز رزوراترول به تنهایی دارای خواص ضد آپوپتوزی می باشد، اما درمان ترکیبی آن با تمرین ورزشی موثرتر می باشد.

Keywords:

آپوپتوز , کبد چرب غیرالکلی , تمرین ورزشی تناوبی و تداومی , رزوراترول