نجمه رضایی نژاد - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
عباس قنبری نیاکی - استاد، گروه بیوشیمی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
رستم علی زاده - استادیار، گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران

سابقه و هدف: پروتیین وابسته به آگوتی پپتیدی است که بر رفتار تغذیه ای، هموستاز انرژی و نیز بر محور هیپوتالاموس-هیپوفیز -آدرنالتاثیرگذار است. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر 6 هفته تمرین دایره ای مقاومتی با شدت های مختلف بر سطوح پلاسمایی پروتیینوابسته به آگوتی، انسولین و گلوکز در مردان جوان بود.مواد و روشها: در این تحقیق تجربی 45 نفر از دانشجویان پسر 20 الی 24 ساله (با میانگین وزنی 3/76±70/61 کیلوگرم، سن 0/17±21/55 سال و قد 1/15±174/84 سانتی متر) ساکن خوابگاه به طور تصادفی در 5 گروه 9 نفره (کنترل، 20، 40، 60 و 80 درصد حداکثر یک تکرار بیشینه) قرار گرفتند. گروه های تمرینی 24 جلسه تمرین دایر های مقاومتی را با شدت های تعیین شده انجام دادند. گروهکنترل در طول این دوره در هیچ گونه برنامه ورزشی منظمی شرکت نکرد. نمونه های خونی 48 ساعت قبل و پس از تمرینات ( 3 ساعتپس از صرف صبحانه نرمال) از ورید بازویی جمع آوری شد.نتایج: نتایج نشان داد بین تغییرات سطوح پروتیین وابسته به آگوتی پلاسما (P=0/399) و گلوکز (P=0/27) در گروه های مختلف تفاوت معنی داری وجود ندارد، اما برای انسولین (P=0/013) در گروه های مختلف تفاوت معنی دار مشاهده شد.نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد سطوح پروتیین وابسته به آگوتی در شدت بالای تمرین مقاومتی ( 80 درصد یک تکرار بیشینه) کاهشبیشتری داشته و لذا این شدت تمرینی می تواند در کاهش اشتها و جلوگیری از افزایش وزن در مردان جوان مفید باشد.

تمرینات دایره ای مقاومتی، پروتیین وابسته به آگوتی، صبحانه نرمال، شدت تمرین