تحولات سیاسی ایران از 1299 ش. تا 1320 ش. (از کودتا سید ضیاء تا اشغال ایران توسط متفقین)

پژوهش حاضر با هدف بررسی تحولات سیاسی ایران در بازه زمانی 21 ساله در تاریخ سیاسی ایران (کودتا سید ضیاء تا اشغال ایران توسط متفقین) با روش تحقیق کیفی از نوع توصیفی- تحلیلی و تاریخی بر پایه منابع اسنادی و کتابخانه ای تدوین شده است. در طی بررسی به عمل آمده در خصوص پرسش پژوهش تلاش شده است که از رویکردهای نظری یافته های تحقیق حاکی از آن است که مجموعه ای از عوامل درونی و بیرونی، حکومت قاجار را در حفظ قدرت مستاصل ساخت؛ و زمینه را برای دست یابی رضاخانبه قدرت فراهم آورد، هم چنین همزمانی رخدادهای داخلی و خارجی در دست یابی رضاخان به قدرت موثر واقع شد؛ از طرف دیگر انگلیسی ها از موثرترین عوامل خارجی در سقوط قاجاریه و ظهور پهلوی به شمار می آیند. باید عنوان کرد؛ مولفه های شخصیتی رضاخان در رسیدن او به قدرت تاثیر به سزایی نیز داشته است. در مجموع می توان نتیجه گرفت که از جمله دلایل زوال قاجاریه در عواملی عوامل خارجی از قبیل پیامدهای جنگ جهانی اول در ایران، تحولات سیاست انگلستان در دهه های آغازین قرن بیستم، وعوامل داخلی نظیر عدم موفقیت طبقه حاکم در اجرای کارکردهایشان، بیداری وجدان طبقه حکومت گر در قبال بی عدالتی های طبقه خود، کاربرد پراکنده و ناموثر قدرت و سست شدن پایه های قدرت قاجاریه، قهر روشنفکران با حاکمیت، همزمانی تمایلات سیاسی متضاد در کشور، تشدید ناآرامی های اجتماعی جستجو کرد و در نهایت نمی توان نقش موثر عوامل داخلی همچون مساعدت احزاب و روشنفکران و نهاد مطبوعات با رضاخان، مساعدت نهاد مجلس و انگلیسی ها در به قدرت رسیدن رضاخان و سلسله پهلوینادیده انگاشت

Keywords:

قاجاریه , پهلوی , رکود قدرت و انتقال قدرت