بررسی نقش خانواده در جامعه پذیری کودکان و نوجوانان در دوره های قبل و بعد از پیدایش شبکه های مجازی

شبکه های اجتماعی، نسل جدیدی از فضای روابط اجتماعی است و با اینکه عمر خیلی زیادی ندارد، توانسته به خوبی در زندگی مردم جاباز کند. افراد بسیاری در سنین مختلف و از گروه های اجتماعی متفاوت در شبکه های اجتماعی کنار هم گرد آمده اند و از فاصله های بسیار دور در دنیای واقعی از این طریق با هم ارتباط برقرار می کنند. خانواده از مهمترین نهاد و از نیرومندترین ارگان اجتماعی است زیرا پایه های خوشبختی و بدبختی انسان در آنجا به وجود می آید. انسانیت و اخلاق آدمی در محیط خانواده شکل می گیرد و عواطف نیک و بد در آنجا به وجود می آید. وقتی سخن از خانواده به میان می آید بحث از محیطی است که در آن دو کانون مهر و انظباط، دو انسان یا دو مسیولیت و شیوه رفتار و خلق و خوی جداگانه آغوش گشوده و فرزند را به کنار خود گرفته اند. سخن از دامن های پاکی است که نسل را در خود می پروراند و آنها را برای طفل سعادت آفرین است و اگر این دو آلوده باشند فرزند جزنگون بختی و سیه روزی بدست نخواهد آورد. در پژوهش حاضر با عنوان: بررسی نقش خانواده در جامعه پذیری کودکان و نوجوانان در دوره های قبل و بعد از پیدایش شبکه های مجازی تست استاندارد عزت نفس کوپراسمیت بر 50 دختر و 50 پسر اجرا شد، و با استفاده از آزمون T استودنت نتایج زیر بدست آمد: 1. در دوره های بعد از پیدایش شبکه های مجازی جامعه پذیری دخترانی که جو عاطفی مناسب در خانواده دارند بیشتر از دخترانی است که جو عاطفی نامناسبی در خانواده دارند. 2. در دوره اهی بعد از پیدایش شبکه های مجازی جامعه پذیری پسرانی که جو عاطفی نامناسب در خانواده دارند بیشتر از پسرانی نیست که جو عاطفی مناسبی در خانواده دارند.

Keywords:

خانواده , والدین , کودکان و نوجوانان , اجتماعی شد