شناسایی روش های موثر بر کاهش خرابی رطوبتی روسازی های آسفالتی

بسیاری از ادارات راه تلاش های گسترده ای را به منظور کاهش هزینه اهی تعمیر و نگهداری روسازی انجام داده اند. یکی از خرابی هایی که باعث صرف هزینه های گزاف در روسازی های آسفالتی می شود، خرابی رطوبتی است. خرابی رطوبتی را از دست دادن خصوصیات مکانیکی مواد در نتیجه وجود آب در مخلوط های آسفالتی تعریف می کنند. این نوع خرابی علاوه بر آنکه خود یک خرابی مهم به حساب می آید، می تواند سبب رخداد یا تشدید سایر خرابی ها مانند ترک خوردگی خستگی، شیار شدگی، جداشدن قیر از سنگدانه و چاله در روسازی های آسفالتی شود. با توجه به مشکلات ناشی از خرابی رطوبتی پژوهش حاضر به دنبال شناسایی روش های موثر بر کاهش خرابی رطوبتی می باشد. نتایج این پژوهش نشان داد که عواملی که بر کیفیت و چگونگی چسبندگی قیر به سنگدانه و پیوستگی خود قیر و سنگدانه تاثیر می گذارند را می توان به 5 گروه تقسیم نمود که عبارتند از تاثیر نوع سنگدانه، نوع قیر، طرح اختلاط و اجرا، شرایط محیطی و ترافیک.

Keywords:

خرابی رطوبتی , عریان شدگی , حساسیت رطوبتی , قیر , افزودنی