مریم حسن زاده اول - دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد
علی مشهدی - دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی عبداله زاده رافی - دکترای روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه ملایر

هدف: تعیین عوامل فردی و اجتماعی متمایزکننده نوجوانان آزاردیده هیجانی تاب آور از غیر تاب آور روش: جامعه این پژوهش را کلیه دانش آموزان متوسطه اول شهر جاجرم تشکیل می داد که تعداد آنها 516 نفر بود. با استفاده از پرسشنامه های آزاردیدگی هیجانی، مقیاس تاب آوری در برابر ضربه، خودگزارشده ی نوجوان آخنباخ و آزمون هوش وکسلر، داده ها گردآوری شدند. برای تحلیل داده ها از تحلیل تمیزی استفاده شد. یافته ها: عوامل فردی (به جز هوش) و عوامل اجتماعی (به جز روابط حمایتی با همسالان و مشارکت فعال در جامعه) در دو گروه نوجوانان آزاردیده تاب آور و غیر تاب آور متفاوت بودند P<0/05 همچنین، تابع تشخیصی توانست بین دو گروه نوجوانان تابآور و غیر تاب آور تمیز قایل شود و 20/2 درصد از تغییرات تاب آوری را تبیین کند. برخورداری بیشتر از برخی از عوامل حفاظتی فردی مانند حل مسیله، خوش بینی، ساختار اعتقادی،خودتنظیمی و عزت نفس، همچنین عوامل حفاظتی اجتماعی از قبیل عملکرد تحصیلی حمایت شده و حمایت/ امنیت محله به نوجوانان کمک می کند در برابر آزار هیجانی والدین از خود تاب آوری نشان دهند

تاب آوری، عوامل حفاظتی، آزاردیدگی