پساسکولاریسم، سبک زندگی و آموزه های دینی (مورد مطالعه دبیرستان های شهر قم)

پساسکولاریسم، به معنای گرایش دوباره به دین و تاثیر آن در زندگی مردم است. پژوهش حاضر، به بررسی ارتباط آموزه های دینی بر سبک زندگی دبیرستان های ناحیه چهار قم به روش پیمایشی و با استفاده از پرسش نامه پرداخته است. برای محاسبه حجم نمونه از جدول مورگان، استفاده و برای هر دو گروه (دختر و پسر) به صورت مستقل، نمونه ای متشکل از 360 نفر به طور تصادفی انتخاب شد. تجزیه وتحلیل اطلاعات، با استفاده از آمار استنباطی است که از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، رگرسیون خطی ساده به دست آمده است. در این پژوهش، پرسش نامه سبک زندگی، شش عامل را که با هم ارتباط درونی داشتند، بررسی کرده است. نتایج پژوهش، نشان می دهد که آموزه های دینی در چهار بعد از سبک زندگی، رابطه معناداری دارند که بیشترین تاثیر در بعد درک از زندگی و سپس به ترتیب، مسئولیت پذیری اجتماعی، مدیریت استرس و حمایت اجتماعی بود. نتایج مقایسه میان دو گروه پسران و دختران، نشان دهنده برتری گروه پسران در دو بعد؛ حمایت اجتماعی و مدیریت استرس نسبت به دختران و در مقابل، برتری ناچیز گروه دختران در دو بعد؛ مسئولیت پذیری اجتماعی و درک از زندگی نسبت به گروه پسران است.

Keywords:

پساسکولاریسم , سبک زندگی , آموزه های دینی