سعید منجم - استادیار دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیر طوسی
ماهان یلداشخان - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی خواجه نصیر طوسی

ایستگاه‌های راه‌آهن نقش کلیدی و پایه در ترافیک راه‌آهن داشته و اهمیت ویژه‌ای در بهره‌برداری از سیستم ترابری ریلی دارند. در صورت مکان‌یابی و طراحی ضابطه‌مند پلان خطوط و عنایت به کاربری و ترافیک پیش‌بینی شده برای آنها، ایستگاه‌های راه‌آهن قادر به ایفای نقش خود به بهترین نحو ممکن خواهند بود. از سوی دیگر نیز یک خطا در هنگام طراحی ایستگاه‌، گاهی منجر به مختل شدن بهره‌برداری از یک مسیر ریلی می‌شود و بر بازدهی کل سیستم تاثیر می‌گذارد. عوامل زیادی در طراحی ایستگاه‌های راه‌آهن مؤثرند که از آن جمله شیب خروجی ایستگا‌ه‌های راه‌آهن قابل بحث است. شیب خروجی در ایستگاه‌های راه‌آهن معمولا بصورت یک عدد ثابت برای تمامی کاربری‌ها بیان می‌شود. در این مقاله ضمن بررسی روال جاری طراحی هندسی فراز و طول قطعه پروژه خروجی از ایستگاه، روشی تحلیلی به منظور طراحی قطعه مذکور با توجه به ترافیک و شرایط هندسی مسیر ارائه می‌شود. نتایج این تحلیل با روابط ارائه شده توسط آیین‌نامه روسیه مقایسه شده و در انتها نیز پیشنهادهایی در خصوص نحوه طراحی و طول قطعه خروجی ایستگاه‌ ارائه می‌شود.