پارادایم کوانتومی در مقابل پارادایم سمی در مدیریت

قرن حاضر را می توان از نظر فناوری عصر کوانتوم نامید عصری که تغییرات سریع و مستمر، جهان را به طور پیچیده ای از حالت ثبات و قابلیت پیش بینی خارج کرده است. پیشرفت های بزرگ علم فیزیک و شکل گیری فیزیک کوانتومی، موجب ارتقاء درک و شناخت انسان در مورد پدیده های پیچیده شد. رشد نفوذ علمی تئوری کوانتوم چنان بود که اصول و مفاهیم آن، به صورت پارادایمی در سایر رشته های علمی از جمله در علم مدیریت، مورد استفاده قرار گرفت. پاردایم کوانتومی می تواند در درک و بهبود سازمان، رهبری و مدیریت در شرایط بسیار پیچیده مفید واقع شود. ارزش این پارادیم، ایجاد ساختاری جدید در سازمان و زندگی سازمانی است. عدم قطعیت، ابهام و پیچیدگی از خصوصیات اصلی این چشم انداز محسوب می شوند. در حالی که یکی از شیوه هایی که از گذشته تا حال در بین مدیران به کارگرفته شود. استفاده از پارادیم سمی و شیوه مدیریت سمی است که با نتایج و مشکلات جدی در سازمان همراه است. شیوه مدیریت سمی به صورت تخریبی در نهایت به واژگونی ساختار سازمانی منجر خواهد شد. ناتوانی در تفکر راهبردی و فقدان ارتباط موثر با دیگران از ویژگی های مدیران سمی محسوب می شود که باعث کج روی در سازمان و ممانعت از دستیابی به اهداف سازمانی می شود. در این تحقیق در مورد نقش پاردایم کوانتومی و مزایا و معایب و کاربرد آن در مقابل پارادیم سمی بررسی هایی انجام شده است.

Keywords:

پارادایم کوانتومی , پارادایم سمی , سازمان , کارکنان