حسین ریحانی

در این مقاله به ارزیابی ریسک تولید آبلیمو بااستفاده ازروش های تصمیم گیری چند معیاره فازی و FMEA پرداخته شده است. درراستای دستیابی به هدف تحقیق، ابتدا براساس نظر خبرگان و تحقیقات پیشین، لیست اولیه ریسک های تولید آبلیمو و مولفه هایایجاد آنها تهیه شد. سپس با استفاده از آزمون دوجمله ای، لیست اولیه پایش گردیده و لیست نهایی مشخص گردید. پس از استخراجمدل نهایی تحقیق، دو روش FMEA و ویکور فازی جهت ارزیابی ریسک های تولید، اجرا شدند. در نهایت، از روش تاپسیس فازی جهت رتبه بندی توانمندسازها در راستای کاهش ریسکهای تولید استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد، از منظر احتمال وقوع، ریسکتامین بحرانی تر بوده شدت و پیامد ریسک اعتباری دارای بالاترین رتبه بحرانی است. همچنین قابلیت تشخیص ریسک قانونی-سیاسی بیشتر از سایر ریسک ها است. در بین ریسک ها، ریسک قانونی- سیاسی با مقدار RPN؛ 0.273 دارای بالاترین رتبه بحرانی در شرکت مورد مطالعه جهت تولید آبلیمو است و مطابق نتایج رتبه بندی توانمندسازها، سرعت پاسخگویی در زنجیره تامین بیشترینتاثیر را در کاهش ریسک دارد.

مدیریت ریسک، تولید آبلیمو، توانمندسازها، FMEA، ویکور فازی