مقایسه هدایت الکتریکی منسوج پوشش داده شده با گرافن-گرافیت بصورت لایه ای

در این تحقیق از دو شیوه ی متفاوت جهت تولید منسوج با قابلیت هدایت الکتریکی استفاده شد. پلیمر قطبی پلی وینیل الکل (PVA) به عنوان ماتریس پلیمری انتخاب گردید. برای تقویت هدایت الکتریکی PVA، ترکیبات اوره کندانس با گروه های عاملی هسته دوست NH(2) , OH به مخلوط اضافه شد. در همه ی نمونه ها از مخلوط گرافن و گرافیت با نسبت های برابر 0/1 گرم استفاده گردید. در ابتدا پودر های گرافن/گرافیت با پلیمر ذکر شده مخلوط و به روش تیغه ای بر روی سطح پارچه پلی استر کشیده شدند. این مواد در یک لایه تا حداکثر سه لایه بر روی پارچه قرار گرفتند، باید توضیح داد که در هر لایه بعد از خشک شدن تکمیل لایه اول، لایه دیگر بر روی همان سطح پوشش داده شد. در فرآیند دیگر در ابتدا لایه ی پلیمری روی سطح قرار می گرفت و در مرحله بعد خمیر تهیه شده از مخلوط گرافن/گرافیت در حلال پلیمر بر روی سطح آن کشیده می شد. هدف جذب بهتر این ترکیبات جامد درلایه نازک پلیمر بود. این عملیات در لایه های بعدی به همین ترتیب پلیمر و پودر گرافیت/گرافن کامل شد. در این نمونه پارچه های تکمیلی نیز تعداد لایه ها 1 تا 4 لایه انتخاب شد. ضخامت پوشش داده شده در حالت ماکزیمم -- بود. ارزیابی هدایت الکتریکی روی نمونه پارچه های تکمیلی ( با ابعاد 4 در 4 سانتیمتر ) با استفاده از قاب تهیه شده با چهار نقطه اتصال انجام شد. نمودار جریان ولتاژ برای نمونه ها با نیروی وزنی اعمالی 200 و 600 گرم ارائه گردیده است. با بررسی هدایت الکتریکی، بهترین نتیجه در مورد نمونه های مخلوط پلیمر/گرافن/گرافیت در سه لایه ی پلی وینیل الکل بود که بیشترین هدایت را به میزان ohm-1 5/99 نشان داده است. در پارچه های پوشش داده شده به صورت لایه ای، یک در میان پلیمر/مخلوط گرافن-گرافیت، بالاترین هدایت را نمونه ی تکمیل شده به صورت تک لایه با پوشش پلی وینیل الکل و اوره کندانس نشان داد. مقدار هدایت برای این قطعه پارچه ohm-1 68/113 و افزایش ماده افزودنی 50% روی وزن پارچه گزارش شد.

Keywords:

هدایت الکتریکی , پارچه ی پلی استر , گرافن , گرافیت