رضا دلیری - دانشجو دکتری تغدیه طیور دانشگاه فردوسی مشهد
حسن کرمانشاهی - استاد گروه علوم دامی فردوسی
ابوالقاسم گلیان - استاد گروه علوم دامی فردوسی
محمودرضا جعفری - استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد

این مطالعه با هدف ارزیابی تاثیر سطوح مختلف نانوذرات کورکومینوئید بر فرآسنجه های بیوشیمیایی خون، پارامترهای ایمنی و قابلیت هضم آن در مرغ های تخمگذار انجام شد. تعداد 160 قطعه مرغ تخم گذار سویه های- لاین با سن 60 هفتگی در قالب طرح کاملا تصادفی شامل چهار تیمار، چهار تکرار و هر تکرار حاوی ده پرنده مورد استفاده قرار گرفت. تیمار های مورد استفاده در این آزمایش شامل سطوح مختلف نانو (صفر، 400 ، 800 و 1200 میلی گرم در کیلوگرم جیره) بود که از طریق جیره غذایی در اختیار پرندگان قرار گرفت. بررسی فرآسنجه های بیوشیمیایی سرم در میان و پایان دوره آزمایش انجام گرفت و در هفته ششم آزمایش گلبول قرمز گوسفندی تزریق و سپس در هفته های، هفتم و هشتم آزمایش فاکتورهای ایمونولوژی سرم مورد ارزیابی قرار گرفت. در بررسی فرآسنجه های بیوشیمایی سرم در میان دوره، غلظت آنزیم های آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST)، به طور معنی داری تحت تاثیر نانو قرار گرفت (0/05> P)، اما در پایان دوره آزمایش غلظت کلسترول، LDL وHDL و نسبت بین این دو تحت تاثیر مصرف دوزهای نانو قرار گرفت (0/05> P). سطح 400 میلی گرم نانو بیشترین تیتر آنتی بادی را نسبت به تیمار شاهد نشان داد (0/05> P). سطوح 400 و 800 میلی گرم نانوذره بیشترین میزان هضم و جذب کورکومین را نشان دادند (0/05> P). نانو در دوز های کم (400 میلی گرم) اثرات مثبت و پایداری در پایان دوره آزمایش بر فراسنجه های بیوشیمیایی، ایمنولوژی سرم و همچنین قابلیت هضم آن داشت.

ایمنی، پروفایل چربی، مرغ تخم گذار، نانوکپسوله کورکومینوئید