بررسی تاثیر دبی انحرافی جریان بر مقدار رسوبات ورودی به آبگیرهای جانبی در قوس 180 درجه و شرایط هیدرولیکی اطراف لوله بر راندمان تله اندازی

بطور ایده آل آبگیری از رودخانه بایستی در قوس خارجی پیچ صورت گیرد یعنی به فاصله کمی در پایین دست جایی که حداکثرانحناء قوس وجود دارد. در قوس خارجی آب عمق بیشتری دارد و بستر رودخانه به پایداری رسیده است. همچنین علت دیگر اینامر حرکت بار بستر در محل انحناء رودخانه به طرف قوس داخلی می باشد که موجب کاهش غلظت رسوبات در قوس بیرونیمی گردد. بطور کلی انتقال رسوب رودخانه به آبگیر و کانال انتقال، مشکلات عدیده ای را به همراه دارد که از جمله ترسیب آنها درکانال باعث کاهش ظرفیت و افزایش هزینه های نگهداری تاسیسات می شود. معمولا تلاش می گردد تا از ورود رسوبی که بهصورت بار بستر در رودخانه ها حرکت می کند، به آبگیر جلوگیری شود که روش هایی چون افزایش تراز کف آبگیر، نصب دیوارههای کف یا صفحات مستغرق برای دور کردن رسوب از حمل دهانه آبگیر از جمله این روش ها است. لوله گردابی 1 از جمله سازههای جدا کننده رسوب بستر می باشد که در ابتدای کانال انتقال احداث می گردد این رسوبگیر به دلیل ابعاد کوچک و نصب راحت،اقتصادی تر می باشد و می تواند بطور دائم مورد بهره برداری قرار گیرد. طراحی بهینه لوله گردابی مستلزم یافتن ابعادی است کهبتواند راندمان تله اندازی را افزایش داد. در این مقاله مدل آزمایشگاهی 180 درجه با شعاع پیچشی (نسبت R/B=3) و موقعیتآبگیری 115 درجه با زاویه آبگیری 45 درجه، ایجاد گردیده است تا تاثیر دبی انحرافی جریان بر مقدار رسوبات، راندمان تله اندازیو تاثیر شرایط هیدرولیکی اطراف لوله بر راندمان تله اندازی مورد بررسی قرار گیرد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که درصدرسوب ورودی به آبگیر به نسبت فرود جریان (نسبت عدد فرود آبگیر به عدد فرود کانال اصلی) بستگی دارد، به طوریکه با افزایشاین نسبت ، درصد رسوب ورودی به آبگیر افزایش می یابد همچنین در خصوص راندمان تله اندازی لوله گردابی، با افزایش عددفرود جریان بطورکلی راندمان تله اندازی کاهش می یابد.

Keywords:

لوله گردابی , رسوب , نسبت فرود , آبگیر , راندمان تله اندازی