اهمیت کاربرد جلبک های دریایی در تغذیه میگوی پرورشی

کاربرد مستقیم پودر جلبکهای دریایی و یا استفاده از عصارهی آنها در خوراک آبزیان از جمله میگو به جهت دارا بودن منابع پروتئینی، معدنی و ویتامینی در مطالعات متعدد مورد بررسی قرار گرفته و این در حالی است که ذخایر ماهیان غیرماکول تامین کننده ی پودر ماهی مورد استفاده در صنعت خوراک آبزیان روز به روز در حال کاهش میباشد. از جلبکهای غالب در این زمینه می-توان به گونه های سارگاسوم، انترومورفا، آسوفیلوم، ماکروکیستیس، کریپتونمیا و اولوا اشاره نمود. این جلبکها برای تامین اهداف مختلفی همچون جایگزینی منابع پروتئینی و یا در نقش همبند و یا جاذب غذایی مورد استفاده قرار میگیرند. گنجاندن پودر جلبک های مختلف به میزان %5 در خوراک میگو موجب بهبود رشد و افزایش کارایی خوراک شده است. استفاده از پودر جلبک نباید از 10 % تجاوز نماید زیرا میتواند در رشد میگو آثار مخرب به جا بگذارد. میزان مطلوب کاربرد جلبک در جیره ی میگو بسته به نوع جلبک و گونهی میگوی مصرف کننده ی آن متفاوت میباشد. علاوه بر تاثیر جلبک در رشد میگو میتوان از قابلیت آن برای بهبود کیفیت پلت، افزایش میزان مصرف خوراک و افزایش میزان مقاومت میگوها در برابر بیماریها نیز اشاره نمود. به طور کلی استفاده از جلبکهای تازه در جیره مولدین میگو و جلبکهای تخمیر شده برای خوراک لارو میگو میتواند گزینه های خوبی را برای تغذیه میگو در مراحل مختلف رشدی ایجاد نماید.