مهدی برنا - دانشجو دکتری زسیت شناسی دریا دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
احمد سواری - استاد دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
بیتا ارچنگی - دانشیار دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر

در آبهای خلیج فارس و دریای عمان از مجموع گونه های مختلف میگوهای خانواده (Penaeidae) سه گونه میگو ببری سبز(Penaeus semisulcatus)، سفید سرتیز (Metapenaeus affinis) و موزی ( ( Penaeus merguiensis از نظر تجاری دارای اهمیت بیشتری می باشند. تقاضاهای داخلی و خارجی از این گونه ها باعث شده هرساله برنامه های خاصی برای صید آنها انجام پذیرد. صید به نحوی است که ضمن برداشت محصول، کمترین آسیب به ذخایر آنها وارد شود. برای دستیابی به زمان و محل صید این گونه ها به الگوها و مدل های مختلف نیاز می باشد. در این پژوهش مروری از مطالعه و مقایسه مدل های مختلف برای ارزیابی ذخایر میگو با مدل هایی که می تواند نقص های موجود را برطرف کند استفاده شده است. نتایج حاصله نشان می دهد که مدل های موجود بیشتر برای اهداف ماهیگیری و تجارت کاربرد دارند و کمتر به مسائل زیست شناسی توجه دارد. هرچند به نظر می رسد مقداری از جمعیت برای حفظ و بقای گونه ای باقی می ماند ولی همچنان از بسیاری شاخص های زیستی چشم پوشی می شود. همچنین برای راستی آزمایی از مدل های رایج، می توان با روش های مختلفی مانند استفاده از ماهواره ها، مدل های ژنتیکی، پایش های منظم و بررسی شاخص ها صحت آن مدل ها را مشخص نمود.

مدل سازی زیستی، ارزیابی ذخایر، میگو، خلیج فارس.