تعدیل کشند قرمز در مزارع پرورش میگو

به منظور تعیین موثرترین ترکیب شیمیایی برای مبارزه با عامل کشند قرمز (شکوفایی پلانکتونی )، Cochlodinium polykrikoides، در تالابهای ساحلی به ویژه مزارع پرورش میگوی Litopenaeus vannamei، با اولویت حفظ سلامت و کیفیت میگوی تولیدی، تاثیر غلظتهای 0,01، 0,05، 0,1، 0,5 و 1 میلی گرم بر لیتر از ترکیبات هیدروکسید منیزیم، پلی آلومینیم کلراید، سولفات آلومینیم، سولفات آهن، هیپوکلریت سدیم، کربنات کلسیم و نشاسته بر محیط کشت این آبزی با تراکم 100 هزار سلول در لیتر و همچنین بر میگوی Litopenaeus vannamei با تراکم 10 عدد در هر آکواریوم 20 لیتری، در طول سال های 1391-1390 در پژوهشکده میگوی کشور (بوشهر) مورد بررسی قرار گرفت.کشت Cochlodinium polykrikoides، در محیطی با شدت 2000 لوکس نور فلورسنت سفید، 12 ساعت تاریکی و 12 ساعت روشنایی، دمای 28 درجه سانتی گراد و شوری 30 گرم بر لیتر (ppt)، انجام گردید.یافته های این تحقیق گویای آن است که همه موارد حتی غلظت 0,01 میلیگرم بر لیتر از ترکیبات فوق، سبب شکستن شکوفایی پلانکتونی و رسوب گذاری نمونه گردید. همچنین تمامی ترکیبات فوق به جز غلظت 1 گرم بر لیتر هیپوکلریت سدیم، پس از 96 ساعت، فاقد تاثیر مستقیم بر سلامت میگو میباشند.با توجه به نقش نشاسته در رسوب گذاری ذرات معلق با تولیددرد زنده (بیوفلاگ) و همچنین نقش آن به عنوان یک ماده غذایی برای آبزیان، از میان ترکیبات فوق، استفاده از نشاسته در مزارع پرورشی به عنوان یک ماده مناسب برای مقابله شیمیایی با شکوفایی Cochlodinium polykrikoides پیشنهاد می گردد.

Keywords:

مقابله شیمیایی , Litopenaeus vannamei , Cochlodinium polykrikoides , شکوفایی پلانکتونی , خلیج فارس.