حسین کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علوم اسلامی رضوی

شعر آیینی اگر امروزه تعبیری رایج در دنیای شعر و شاعری محسوب می شود، مولود علل و عواملی است که بر خلاف باور عمومی شعر دینی را به انزوا کشانده است. چرا که پیشینه شعر فارسی آنچنان با معارف اسلامی عجین شده که شعر آیینی یک شاخه مستقل محسوب نمی شد. بلکه بزرگان ادب فارسی هر چه سروده اند به طرزی با معارف اسلامی گره خوردگی دارد. اما بر اثر عوامل گوناگون سیاسی و فرهنگی و اجتماعی کم کم دایره موضوعی سروده های اسلامی محدود شده تا جایی که اصطلاح شعر دینی باب شده و آن هم فقط در مدایح و مناقب و سوگ سروده های بزرگان دین خلاصه شده است.

شعر آیینی، دین، دایره موضوعی، مدح و مرثیه، فرهنگ دینی.