گفتمان های سیاسی پس از جنگ سرد با تاکید بر مداخلات بشر دوستانه

مداخله بشر دوستانه استفاده یک حکومت از نیروی نظامی علیه حکومتی دیگر هنگامی است که هدفی که به طور عمومی برای آن اقدام نظامی اعلام می شود، پایان دادن به نقض حقوق بشر مرتکب شده توسط آن حکومت باشد. البته هیچ تعریف واحد حقوقی یا استانداردی برای مداخله بشردوستانه وجود ندارد؛ حوزه تحلیلی (نظیر حقوق، علم اخلاق یا سیاست) اغلب تعریف انتخاب شده را تحت تاثیر قرار می دهد. تفاوت تعاریف مشتمل بر گوناگونی در خصوص محدود ماندن مداخله بشردوستانه به مواردی است که اجازه حکومت میزبان گرفته نشود، این که مداخله بشردوستانه به اقدامات تنبیهی محدود شود، این که مداخله بشردوستانه محدود به مواردی شود که در آن اجازه صریح شورای امنیت سازمان ملل برای اقدام وجود داشته باشدهمچنین نسل کشی یا کشتار دسته جمعی از جمله این اقدامات است که در تاریخ بشر به وفور شاهد آن هستیم. بر این اساس اقدامات بشردوستانه به منظور جلوگیری از این اتفاقات بخصوص تحت حاکمیت دولتی حائز اهمیت اساسی است. هدف از این مقاله بررسی غیر سیاسی شدن اقدامات بشر دوستانه در شرایط پسا جنگ سرد می باشد. سوال اصلی پژوهش این است که چگونه عمل غیر سیاسی شدن در مداخلات بشر دوستانه می تواند از حقوق بشر جهان شمول در دوران پساجنگ سرد حمایت کند. فرضیه پژوهش حاکی از این است که غیر سیاسی شدن مداخلات بشر دوستانه با تاکید بر شاخص های توسعه انسانی باعث باز تعریف جهان شمول از حقوق بشر می گردد. پژوهش حاضر با استفاده روش توصیفی تحلیلی و تبیین موضوع غیر سیاسی شدن با بهره گیری از رویکرد عدالت اجتماعی به این نتیجه دست یافته است که توجه به شاخص های توسعه انسانی بستر ساز سیاست زدایی (غیر سیاسی شدن) از اقدامات بشردوستانه می شود.

Keywords:

مداخلات بشر دوستانه , حقوق بشر , جنگ سرد , غیر سیاسی شدن