بررسی تغییرات بارش و جریان حوضه آبریز آجی چای

کاهش تراز سطح آب دریاچه ارومیه به عنوان یکی از چالشهای جدی محیط زیستی، اجتماعی و هیدرولوژیکی استانهای شمال شرقی ایران میباشد. کاهش تراز دریاچه ارومیه در بطور عمده ناشی از کاهش جریان رودخانه های ورودی به آن میباشد. کاهش جریان رودخانه ها میتواند ناشی از کاهش بارش و عوامل انسانی باشد . بنابراین در تحقیق حاضر از داده های بارش و جریان پانزده ایستگاه باران سنجی و هیدرومتری استفاده شده است. ابتدا با استفاده از آزمون من-کندال روند بارش و جریان محاسبه گردیده است. سپس در دو بازه زمانی مقادیر میانگین بارش دوبازه زمانی 1346-1370 و -1395 1371 با استفاده از آزمون تی انجام شده است. نتایج روند من-کندال نشان داد که روند بارش در ایستگاه های مورد مطالعه دارای روند کاهشی نبوده، ولی ایستگاه های هیدرومتری دارای روند کاهشی میباشند . نتیجه آزمون تی نشان داد که میانگین بارش دو دوره مورد بررسی در میانگین بارش دارای تغییرات معنیداری نمی باشد. البته نتیجه آزمون تی میانگین جریان ایستگاه های هیدرومتری حاکی از کاهش معنیدار جریان با اطمینان 95 درصد میباشد.

Keywords:

دریاچه ارومیه , آزمون من-کندال , آزمون تی , بارش